Η διαφθορά στους ανθρώπους που κατέχουν εξουσία, είναι η πλησιέστερη -και έχει φτάσει να γίνει και η προσφιλέστερη- έκφραση της δύναμης που αυτή τους δίνει και είναι ανάλογη με το μέγεθος της ηθικής διαφθοράς των προσώπων που την ασκούν.
Και ακούμε -αποστασιοποιημένοι, κλεισμένοι στα προβλήματα της καθημερινότητας μας- για το μέγεθός της, σαν να μην μας νοιάζει καθόλου η διάβρωση των αξιών, που είναι και το τελικό αποτέλεσμά της, ότι, ο περιορισμός της διαφθοράς θα μπορούσε να δημιουργήσει ετήσια φορολογικά έσοδα ύψους 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων σε όλον τον κόσμο, σύμφωνα με έρευνα του Δ.Ν.Τ.
Γιατί, δυστυχώς, βαθιά μέσα μας, σαν κοινωνία, σαν σύστημα, έχουμε αποδεχθεί λίγο-πολύ αυτό το αποτέλεσμα και θεωρούμε την διαφθορά όχι σαν κάτι πολύ σημαντικό, αλλά σαν κάτι αναμενόμενο..! Σαν ένα απλό πταίσμα.
Δεν είναι όμως έτσι. Η πολιτική διαφθορά για παράδειγμα, στη χώρα μας, αποδείχθηκε πως έχει τεράστιες προεκτάσεις, που τις βιώνουμε καθημερινά. Δεν είναι ένα απλό ζήτημα. Είναι σαφέστατα κάτι πολύ περισσότερο και πολύ καταστροφικό.
Σήμερα λοιπόν, που η διαφθορά “θερίζει”, η αξιωματική αντιπολίτευση επέλεξε να καταψηφίσει την τροπολογία που εξασφαλίζει τον ενδελεχή και ολιστικό έλεγχο των δηλώσεων πόθεν έσχες -και- πολιτικών, χωρίς να προκαλεί πλέον σε κανέναν ευαισθητοποιημένο πολίτη, ερωτηματικά και υποψίες!
Η διαφθορά είναι αυτή που μας καταδικάζει στην υπανάπτυξη και μας στερεί την αυτόνομη ανάπτυξη, η διαφθορά μας απαγορεύει την ευημερία και την προκοπή. Εξ αιτίας της διαφθοράς, παραμένουμε δέσμιοι και κυνηγοί της «μαύρης» ευκαιρίας, με τα συνεπακόλουθα που ζούμε όλοι εδώ και δέκα περίπου χρόνια…
Ζούμε σήμερα σε μια περίοδο που οι κοινωνικές προκλήσεις πολλαπλασιάζονται, η κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται και οι δείκτες του κινδύνου της φτώχειας ανεβαίνουν…
Σαν χώρα αγνοήσαμε σε μεγάλο βαθμό την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και κλείσαμε προκλητικά τα αυτιά μας στο καμπανάκι του κοινωνικού κινδύνου…
Που είναι η ενίσχυση της απασχόλησης ιδιαίτερα για τις γυναίκες, τους νέους, τους μακροχρόνια άνεργους και άλλες ομάδες σε δυσμενή θέση στην αγορά εργασίας; Που είναι η ενίσχυση της οικογένειας, με ειδική φροντίδα στη φτώχεια των παιδιών και τη στήριξη των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας; Που είναι η κοινωνική ένταξη των ανθρώπων που είναι κοινωνικά ευάλωτοι;
Όλα και ό,τι εξαγγέλλονται και αν γίνονται τελικά, είναι πασαλείμματα! Είναι “στάχτη στα μάτια”!
Όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας διαφθοράς στον τόπο μας και αυτό που χρειάζεται άμεσα και δυστυχώς δεν έρχεται, είναι η πλήρη… αφύπνισή μας.
Χρειάζεται να αναπτυχθεί σε όλους μας, το αίσθημα εκείνο, που θα κόβει τον «ομφάλιο λώρο» με όσους χρειάζονται διαδικασίες ντροπής για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξή τους. Όλους εκείνους που κοιτούν το προσωπικό τους συμφέρον, σε σχέση με το γενικό καλό! Γιατί πάνω από όλα, υπάρχει και η ηθική υπόσταση της κάθε πράξης. Και εκεί, δεν μπορεί να δικαιώνεται ποτέ και καμιά διαφθορά και μόνο ως υποψία!
