Στις 20 Οκτωβρίου του 2011, ο Μουαμαρ Καντάφι , ο δικτάτορας που κρατούσε την τύχη της Λιβύης στα χέρια του για πάνω από 40 χρόνια, βρήκε βίαιο θάνατο στα χέρια των μαχητών του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου της Λιβύης.
Από τον Φεβρουάριο του 2011, καθώς το κίνημα των λαϊκών εξεγέρσεων της Αραβικής Άνοιξης εξαπλωνόταν, το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιου είχε κηρύξει τον πόλεμο στο καθεστώς Καντάφι επιζητώντας την ανατροπή του.
Ήταν ο πρώτος ηγέτης που έχασε τη ζωή του από το κίνημα των λαϊκών εξεγέρσεων της Αραβικής Άνοιξης.
Κορυφαίος Έλληνας διπλωμάτης με αφορμή το ναυάγιο της Πύλου ακούστηκε να λέει για την Λιβύη .
Η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι, έχει συμφωνήσει με την Δυτική Λιβύη, ότι αυτή θα εμποδίζει τις αναχωρήσεις καραβιών με μετανάστες από εκεί. Σε αντάλλαγμα η Ιταλία θα στηρίζει το καθεστώς της Δυτικής Λιβύης, θα επενδύει και θα αγοράζει ενέργεια.
Ως εκ τούτου οι βάρκες ξεκινάνε πλέον από την Ανατολική Λιβύη, την πλευρά που ελέγχει ο Χαφτάρ.
Ο Χαφτάρ αυτή την ώρα κοιτάζει το συμφέρον του .Από το Τομπρούκ για να πάς στην Ιταλία, περνάς κάτω από την Πύλο.
Κάπου εκεί τους “βρίσκουν” πρώτοι οι Ιταλοί και ειδοποιούν, την Ελλάδα . Στους Ιταλούς συμπεριλαμβάνονται και ΜΚΟ με έδρα την Ιταλία.
Ταυτόχρονα η Μελόνι έχει συνδέσει το σύμφωνο για το Άσυλο, με την οικονομική στήριξη της Τυνησίας, για να μην καταρρεύσει αυτή η χώρα που βρίσκεται σε βαθύτατη οικονομική κρίση.
Αυτό σημαίνει ότι πόροι της ΕΕ θα πάνε και στην Τυνησία και όχι σε περιοχές ενδιαφέροντος της Ελλαδας .
Δυστυχώς όσο καλύτερα τα πάει η Ιταλία στο μεταναστευτικό τόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα για την Ελλάδα , που πλέον έχει να αντιμετωπίσει και ένα άλλο μέτωπο.
Στην πολιτική τα πάντα υπαγορεύονται , ανάλογα με τα συμφέροντα των κρατών και οι ισορροπίες αλλάζουν άρδην .
