Του Βασίλη Ταλαμαγκα
Αν ανατρέξει κανείς στο λεξικο της Ελληνικής γλώσσας και μελετήσει την ετυμολογία των λέξεων φθόνος και αλληλοκατηγορίες θα διαβάσει ότι για την μεν πρώτη ο φθόνος περιγράφεται σαν « δυσαρέσκεια και λύπη για τα αγαθά ή την ευτυχία των άλλων» , ενώ οι αλληλοκατηγορίες περιγράφονται ως πράξεις ανάρμοστες λεκτικές . Ότι δηλαδη συμβαίνει στο εσωτερικο της κυβέρνησης σήμερα .
Αν παρατηρήσει δε τον φιλικο τύπο του κυβερνώντος κόμματος τις προηγούμενες ωρες , θα δει ότι τα αλληλοκαρφωματα πανε και έρχονται , συχνά με βαρύτατα χτυπήματα κάτω από την ζώνη . Τα λεγόμενα Σαμαρά και η διαγραφή του ήταν μάλλον μια φυσική συνέπεια στο εσωτερικο της ΝΔ.
Η παντελής έλλειψη αντιπολίτευσης , από τα μικρά πια κόμματα αυτής, είναι ίσως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την κυβέρνηση .
Τα οσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας αν κάποια στιγμή υιοθετηθούν από κάποια μεγάλα μιντιακα συστήματα – δεν είναι και πολλά στην Ελλάδα – τότε τα δύσκολα για την κυβέρνηση είναι μπροστά .
Για κάποιους σοβαρούς πολιτικούς κύκλους το κρίσιμο της υπόθεσης δεν ήταν ότι είπε ο πρώην πρωθυπουργός .
Για αυτούς ήταν η υποβολή της παραίτησης στον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη του Α΄ Γενικό Διευθυντή του ΥΠΕΞ πρέσβη Ρούσος Κούνδουρος ως ένδειξη διαμαρτυρίας στην συνεχιζόμενη υλοποίηση της μυστικής ατζέντας συνομιλιών με την Τουρκία , αλλά και ότι έρχεται και από αλλα πρόσωπα .
Όπως αναφέρει ο Ρ.Κούνδουρος στην επιστολή του, στην πρόσφατη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Γ.Γεραπετρίτη και Χ.Φιντάν στις 8 Νοεμβρίου στην Αθήνα ο ίδιος δεν εκλήθη στην συνάντηση αυτή και αυτό σε αναντιστοιχία με την τουρκική αντιπροσωπεία.
Όπως παράλληλα επισημαίνει ο πρέσβης , δεν ελήφθησαν υπόψη από το ΥΠΕΞ, κανένας προβληματισμός του ιδίου περί του υφιστάμενου ελληνοτουρκικού διαλόγου, καίτοι ο ίδιος είχε εκφράσει εγγράφως τις απόψεις του πριν την συνάντηση της 8ης Νοεμβρίου.
Όπως φαίνεται από την επιστολή ο Ρ.Κούνδουρος ουσιαστικά με την παραίτησή του επιχειρεί να «κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου» βλέποντας ότι ο «διάλογος» που εξελίσσεται βαίνει κατά των εθνικών συμφερόντων.
Η παραπάνω είδηση, μέσα σε ελάχιστο χρόνο προωθήθηκε όχι από «θύλακες» της αντιπολίτευσης , αλλά από μιντιακα συστήματα της ίδιας της κεντροδεξιάς. Φυσικά οι δημοσιογράφοι – ως οφείλουν – κάνουν την δουλειά τους .
Τα παραπάνω όμως, σε πολιτικο επίπεδο, δείχνουν μια παθογένεια που αν δεν αντιμετωπιστεί , οδηγούν το κυβερνητικο κόμμα σε δύσκολους ατραπούς .