Οι αλλαγές που φέρνει η εκλογή Τραμπ στην Ελλάδα, ευκαιρίες και προσδοκίες.
Η ανάδειξη του νέου Προέδρου των ΗΠΑ θα παίξει καθοριστικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας, δρομολογώντας εξελίξεις σε πολλά επίπεδα.
Το σίγουρο είναι πως η εκλογή Τραμπ δεν αρέσει καθόλου στους επιτελικούς του κ. Μητσοτακη, αλλά ούτε και στην εξωτερική πολιτική που ακολουθεί ο κ. Γεραπετριτης και σε όλους αυτούς που έχουν προσδεθεί στο άρμα των Δημοκρατικών και ακολουθούν κατά γράμμα τις πολιτικές και ακτιβιστικές τους θέσεις, όπως αυτές διατυπώνονται και νομοθετούνται από κυβέρνηση και από κόμματα της αντιπολίτευσης που είναι γνώστες της wοke agenda.
Όλοι αυτοί δεν είναι μόνο ένα κίνημα μιας μικρής μειοψηφίας «δικαιωματιστών» όπως αρέσκονται να λέγονται, που δήθεν κόπτονται για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια και τα λοιπά. Αλλά μέσα στην υποκουλτούρα που φέρνει μαζί της αυτή η ατζέντα, θέτει θέματα όπως μια παγκοσμιοποιημένης και πολυπολιτισμικής κοινωνίας που καταργεί πατρίδες, έθνη, θρησκείες, αρχές και αξιακούς κώδικες, όπως η πυρηνική οικογένεια, η φιλοσοφία, η ιστορία, η παράδοση και ο πολιτισμός, όπως αυτά εκφράζονται εκατοντάδες χρόνια σε Δύση και Ανατολή.
Πολύ περισσότερο σε χώρες όπως η Ελλάδα που η πλατωνική και η αριστοτελική φιλοσοφία αποτέλεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο για τον σύγχρονο Δυτικό Πολιτισμό, αλλά και η Ορθοδοξία, που είναι τρόπος ζωής, και ύπαρξης του ανθρώπου και επέτρεψε στους πολίτες ολόκληρου του Δυτικού κόσμου 2.000 χρόνια να μένουν στο φως.
Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα υποστηρίζει ο Ντόναλτ Τραμπ με την επανεκλογή του, έρχεται ως «εξορκιστής» αυτών των νεομοντερνισμών αποκαθιστώντας αξίες, σύμφωνες με αυτό που η πλειοψηφία των πολιτών υπερασπίζεται και αμύνεται χρόνια τώρα στους εντεταλμένους εισβολείς που παράγονται στα σκοτεινά κέντρα πέριξ των υποστηρικτών της Καμάλα Χαρις.
Όμως η εκλογή Τραμπ φέρνει γεωπολιτικές και γεωοικονομικές ανακατατάξεις, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία. Ο ίδιος έχει δηλώσει πως μπορεί να τερματίσει τον Ρωσοουκρανικό Πόλεμο μέσα σε 24 ώρες. Φυσικά μένει να το αποδείξει στην πράξη πως και με ποιο τρόπο θα το πετύχει.
Στη περίπτωση όμως που ο Πούτιν δεν δεχθεί την συμφωνία που ετοιμάζει ο Τραμπ, το σίγουρο είναι πως η Αμερική θα σταματήσει να χρηματοδοτεί τον Ζελένσκι, και όλο το βάρος θα πέσει στην Γερμανία και στις χώρες δορυφόρους της όπως η Ελλάδα.
Σε αυτή την περίπτωση ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να πάρει απόφαση από ποιά πλευρά της ιστορίας θα σταθεί. Θα του συνιστούσαμε πως η σωστή πλευρά είναι αυτή που θα ξαναφέρει κοντά μας τους ομοορθόδοξους Ρώσους τόσο στην οικονομία, μέσω τουρισμού ενέργειας και εξαγωγών, που αυτό θα σημάνει μείωση των τιμών στην ενέργεια και κατ’ επέκταση μείωση του κόστους παραγωγής των προϊόντων.
Φυσικά δεν λέμε να προσδεθούμε στην Ρωσία που έχει σημαντικές οικονομικές σχέσεις με την Τουρκία, ούτε περιμένουμε η Ρωσία να σπάσει τους ισχυρούς δεσμούς που έχει δημιουργήσει με την Τουρκία για χάρη της Ελλάδας, δεν έχουμε τέτοιες αυταπάτες. Η «σωστή πλευρά» που αναφέρουμε παραπάνω, ερμηνεύεται ως μια ποιο ουδέτερη απέναντι στάση στην σύγκρουση Ρωσίας – Ουκρανίας, δεν χρειάζεται η χώρα μας να παίζει τον ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου» πρωτοστατώντας κατά της Ρωσίας.
Όμως τι θα πράξει ο Τραμπ στα ελληνοτουρκικά; Γνωρίζουμε όλοι πως την τετραετία 2016-2020 που ήταν και πάλι πρόεδρος, είχε κρατήσει υποδειγματικές ισορροπίες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σε μια εποχή μάλιστα που η χώρα μας προσπαθούσε να βγει από την χρεοκοπία.
Επίσης να θυμηθούμε πως είχε μπλοκάρει την Τουρκία από την αγορά και το πρόγραμμα συμπαραγωγής των F35 αλλά και να μη ξεχνάμε πως οι αμυντικές συμφωνίες για την αναβάθμιση των F16 αλλά και τις πολιτικοστρατηγικες βάσεις στην Ελλάδα, είχαν υπογραφή Τραμπ. Με την ανακοίνωση του Ρούμπιο στο Υπουργείο Εξωτερικών και τις γνωστές θέσεις του Γερουσιαστή για τον Ερντογάν που τον ταύτισε με τον Μαδούρο, όπως και αυτές για του για το κουρδικό ζήτημα, δίνει πλέον πλεονέκτημα στην Ελλάδα με μια εξωστρεφή στρατηγική εξωτερική πολιτική να λάβει η χώρα μας τη θέση που τις αναλογεί στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και η ίδια να αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα σε γεωστρατηγικές και γεωπολιτικές ανακατατάξεις που θα συμβούν στο άμεσο μέλλον.
Τώρα στα θέματα της ελληνικοαμερικανικής επιχειρηματικότητας, και οι επενδύσεις που έχουν γίνει ή θα γίνουν στη χώρα μας, όχι μόνο δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο με Τραμπ, αλλά θα υπάρξει περαιτέρω ανάπτυξη αφού οι ισχυροί φίλοι του Προέδρου τυγχάνει να είναι ομογενείς αλλά και επιχειρηματίες, που έχουν εντάξει την Ελλάδα στα επενδυτικά τους σχέδια.
Βεβαίως ο Ντόναλτ Τραμπ είναι ένας αντισυμβατικός και απρόβλεπτος ηγέτης, οπότε η εξωτερική μας πολιτική θα πρέπει να αναθεωρήσει πάγιες τακτικές της και να επανασχεδιαστεί σε αρκετά σημεία της.
Θα πρέπει να αναδείξουμε την στρατηγική θέση μας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή.
Ως πρόεδρος που προέρχεται από τον επιχειρηματικό κόσμο και αρέσκεται σε εμπορικές συμφωνίες, θα πρέπει να δείξουμε πως είμαστε έτοιμοι για μεγάλες επιχειρηματικές συμφωνίες με αμερικανικές εταιρίες, όπως για την εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου νοτίως της Κρήτης και γενικότερα στην ΑΟΖ μας.
Είναι ευκαιρία να προχωρήσουμε με ταχύς ρυθμούς στην ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ και Ελλάδας – Αιγύπτου, ενεργειακά έργα που σίγουρα θα στηρίξει ο Τραμπ και το Ισραηλινό Λόμπι που βρίσκεται σε αντιπαλότητα με την Τουρκία του Ερντογάν.
Ελπίζουμε η κυβέρνηση να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που θα παρουσιαστούν, με γνώμονα τα συμφέροντα της χώρας μας.
Του Ανδρέα Βορύλλα , Βουλευτή Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών , της ΝΙΚΗΣ.
