Ο εκλεκτός κύριος Γρηγόρης Βαλτινός δεν χρειάζεται συστάσεις. Γνώρισε το θέατρο ρόλο τον ρόλο και ξεχώρισε εξ αρχής χάρη στο ταλέντο και την επίμονη δουλειά του. Στις καλλιτεχνικές του επιλογές δεν έκανε εκπτώσεις. Εργάστηκε με συνέπεια για να κατακτήσει τη μαστορική της υποκριτικής τέχνης ακούγοντας μεγάλους ρολίστες. Γι αυτό και αγαπήθηκε από το κοινό, όπως φαίνεται από τη σχέση διαρκείας που έχει μαζί του, κοντά πέντε δεκαετίες.
Γέννημα Θεσσαλονικιός, θρέμμα Αθηναίος, κάτοικος Νέας Σμύρνης τα τελευταία πολλά χρόνια, ηθοποιός, σκηνοθέτης, αφηγητής, θιασάρχης, άνθρωπος φύσει ευγενής και με χιούμορ, ο Γρηγόρης Βαλτινός μιλά στον Αθήνα 984 για τη διαδρομή της ζωής του.
Το 2024 και η φετινή χρονιά τον βρίσκουν στο Κέντρο Πολιτισμού “Ελληνικός Κόσμος” όπου ανεβάζει με την σκηνοθετική υπογραφή του Πέτρου Ζούλια το κοινωνικο-δικαστικό θρίλερ του Βerry Reed η «Ετυμηγορία». Στο επίκεντρο, το ζήτημα της απονομής δικαιοσύνης, ενώ τηλεοπτικά ενσάρκωσε τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο στη σειρά «Famagusta» του Mega.
Επειδή όμως δεν μένει αμέτοχος στα κοινωνικά δρώμενα, έχει θέσεις για τη σχέση της κοινωνίας με την πολιτική. Και μιας κι η συνομιλία του με τον Δημήτρη Τζιβελέκη συνέπεσε με την εκδημία του Κώστα Σημίτη, εξέφρασε την ..Ετυμηγορία του για τον πρώην τεχνοκράτη – πρωθυπουργό, τον καθηγητή που έβαλε τη χώρα στη ζώνη του ευρώ.
Από τους σπουδαιότερους πολιτικούς, ο Κώστας Σημίτης. Προσέφερε διακριτό έργο στην πατρίδα
«Ήταν άνθρωπος σεμνός. Χαμηλών τόνων, χωρίς προσωπική, κοινωνική ή πολιτική έπαρση, ούτε ναρκισσισμό, όπως δείχνουν το εκτόπισμα και η αύρα που άφησε πίσω του. Κατά το ελληνικό συνήθειο σατιρίστηκε αμφισβητήθηκε, χλευάστηκε….Πολλές φορές το πληρώνουμε αυτό…Σημασία όμως έχει αυτή η πληρωμή να μην έχει μόνο το τιμωρητικό στοιχείο, αλλά να μας αφήνει και ένα μάθημα..».
Σε άλλο σημείο, ανέφερε «πως για την ενίσχυση των θεσμών, σημασία έχει η εντιμότητα …Ένας πολιτικός που είναι καμποτίνος, ψεύτης, ενδέχεται για λίγο να ξεγελάσει. Όμως στην πορεία θα αποδειχθεί η απάτη, η εξαπάτηση, όπως δυστυχώς συμβαίνει συχνά»
Ξεκινώ πάντα από το έργο και το μήνυμα στον θεατή – Δεν με κολακεύει ένα βιογραφικό με μεγάλους ρόλους -Πρέπει να υπάρχει κοινωνική απόδοση σε ό,τι κάνεις. Είναι πολιτική πράξη το θέατρο
«Θυμάμαι στο ξεκίνημά μου να με συμβουλεύουν να παίξω τον ένα ή τον άλλο ρόλο. Εγώ δεν επιλέγω ρόλους, αλλά έργα με κριτήριο τι έχουν να πουν στη συγκεκριμένη εποχή. Δεν με κολακεύει να κάνω ένα βιογραφικό με μεγάλους ρόλους, αλλά με σημαντικά έργα. Έργα που μιλούν στο θεατή, επειδή θέατρο σημαίνει θεατής και χωρίς θεατές δεν υπάρχει θέατρο. Δεν παίζεις μόνος σου απέναντι στον καθρέφτη, δεν έχει κανένα νόημα. Πρέπει να υπάρχει κοινωνική απόδοση σε ό,τι κάνεις. Είναι πολιτική πράξη το θέατρο και δεν θα πεθάνει ούτε καν με την επέλαση της τεχνητής νοημοσύνης. Με νοιάζουν τα μηνύματα κάθε έργου. Όπως η δικαιοσύνη, οι ανισότητες, ο πλούτος, η φτώχεια, η δύναμη, η αδυναμία όλες δηλαδή οι έννοιες που πραγματεύεται η “Ετυμηγορία”. Αυτά με συγκινούν. Η πίστη στον άνθρωπο κόντρα στην ισχύ, τελικά η πεποίθηση του ίδιου του Θεάτρου . Δεν μπορεί να ευτυχείς σε μια νησίδα και όλοι γύρω σου να δυστυχούν.»
Αυτοαναιρούμαι κάθε που ετοιμάζω μια παράσταση – Η ανασφάλεια με κάνει προσεκτικό
«Διερωτώμαι αν ενδιαφέρει τον κόσμο τι θα πω επί σκηνής…Σκέπτομαι γιατί άραγε να σηκωθεί από το σπίτι του και να έρθει να με δει; Ίσως αυτή η ανασφάλεια, αυτή η αβεβαιότητα, να είναι αυτό που με κάνει ιδιαίτερα προσεκτικό.. Ξέρετε, με ξαφνιάζει ευχάριστα το γεγονός ότι από την πρώτη μέρα που άνοιξε η προπώληση για την «Ετυμηγορία» έχουμε τόσο μεγάλη πληρότητα σε ένα θέατρο χιλίων θέσεων …Τελικά, κατάλαβα ότι έχουμε ανάγκη να πάρουμε δύναμη από τις αξίες που υπερασπίζονται οι ήρωες μέσα από την αντίστασή τους σε κάθε τι άδικο.. Ο Φραν Γκάλβιν ο ξεπεσμένος, αλκοολικός δικηγόρος που υποδύομαι λέει κάποια στιγμή στην αγόρευσή του μια φράση η οποία κατά τη γνώμη μου συμπυκνώνει όλο το νόημα: Αν αδικήσουν κάποιον και αδιαφορήσουμε, αν τον αφήσουμε αβοήθητο, κάποια στιγμή η αδικία θα χτυπήσει και τη δική μας πόρτα»
Υπάρχει μορφωτικό έλλειμμα – Ο κόσμος δεν χαίρεται το διάβασμα- Αγνοεί βασικά δικαιώματα ενώ επικεντρώνεται στις υποχρεώσεις των άλλων απέναντί μας
«Στην πάροδο του χρόνου διαπιστώνω ότι υπάρχει έλλειμμα παιδείας. Ο κόσμος δεν χαίρεται την ανάγνωση, που αναπτύσσει και την κριτική ικανότητα. Δεν έχει επαρκή γνώση των δικαιωμάτων αλλά και των υποχρεώσεων που αυτά συνεπάγονται. Αγνοεί βασικά δικαιώματα κι επικεντρώνεται στις υποχρεώσεις των άλλων απέναντί του. Σε αυτό συμβάλλουν και τα πολιτικά κόμματα. Στην επιδίωξή τους να δημιουργήσουν στρατούς βροντοφωνάζουν στον κόσμο τι πρέπει να πάρει, ενώ δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη μόρφωση, στην Παιδεία…»
