Σε άρθρο του στο csis.org, ο Νίκος Τσάφος αποθέωνε τον αγωγό TurkStream προωθώντας ουσιαστικά τα ενεργειακά συμφέροντα της Άγκυρας. «Ο TurkStream προσφέρει την ευκαιρία να αποπολιτικοποιηθεί το φυσικό αέριο και να δείξει ότι οι νέες υποδομές μπορούν να είναι κερδοφόροι για τη Ρωσία και την Ευρώπη» έγραφε το 2018 ο Τσάφος, υπερασπιζόμενος ουσιαστικά την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας μας από τους Τούρκους!
«Ο TurkStream θα έχει δύο παράλληλες γραμμές: την πρώτη για παράδοση φυσικού αερίου στην Τουρκία, τη δεύτερη για περαιτέρω πώληση στην Ευρώπη (αν και οι αγορές θα καθορίσουν την πραγματική κατανομή του όγκου). Όπως και άλλοι ρωσικοί αγωγοί, ο βραχυπρόθεσμος αντίκτυπος θα είναι να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο το ρωσικό αέριο αποστέλλεται στην Ευρώπη: αντί να ρέει μέσω της Ουκρανίας, το ρωσικό αέριο θα μεταφέρεται κατευθείαν στην Τουρκία και, αργότερα, στην Ευρώπη μέσω της Μαύρης Θάλασσας» έγραφε ο εκλεκτός του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Σε άλλο σημείο αναφέρει ο Νίκος Τσάφος: «Οι χαμηλές τιμές οδήγησαν σε σπάταλη χρήση, που είναι ένας λόγος που η ζήτηση φυσικού αερίου μειώθηκε κατά 73 τοις εκατό μεταξύ 1991 και 2017 — πολύ πάνω από αυτό που θα δικαιολογούσε μόνο τα οικονομικά. Ακόμη και σήμερα, η Naftogaz εκτιμά ότι «οι αποδέκτες των επιδοτήσεων χρησιμοποιούν διπλάσιο αέριο από τους καταναλωτές που πληρώνουν μόνοι τους τους λογαριασμούς τους». Τα λιγότερα έσοδα από τη διαμετακόμιση αυξάνουν την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις της αγοράς».
Αφού αναλύει τις ευκαιρίες που έφερε στην Ουκρανία η αλλαγή δρομολόγησης του αερίου, στη συνέχεια περιγράφει το πώς η Ελλάδα θα μπορούσε να λαμβάνει το φυσικό αέριο μέσω του TurkStream: «Παρόμοιο σενάριο είναι πιθανό και με τον TurkStream. Σήμερα, η Ρωσία παραδίδει αέριο στην Τουρκία μέσω δύο οδών: του αγωγού Blue Stream, που συνδέει τη Ρωσία και την Τουρκία απευθείας κάτω από τη Μαύρη Θάλασσα. και του Διαβαλκανικού αγωγού, ο οποίος μεταφέρει αέριο μέσω Ουκρανίας στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και στη συνέχεια στην Τουρκία, την Ελλάδα και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Όταν ο TurkStream τεθεί σε λειτουργία, μπορούμε να περιμένουμε ότι οι ροές θα αλλάξουν όπως συνέβη με τον αγωγό Nord Stream 1 Ο Διαβαλκανικός αγωγός ενδέχεται να μην στέλνει πλέον αέριο στην Τουρκία. Με την πάροδο του χρόνου, η Βουλγαρία και η Ελλάδα θα μπορούσαν να λάβουν το ρωσικό αέριο μέσω Τουρκίας και όχι μέσω Ουκρανίας — και τελικά, άλλες χώρες θα μπορούσαν επίσης. Αυτό που συνέβη στην Κεντρική Ευρώπη μετά τον Nord Stream 1 θα μπορούσε να συμβεί στα Βαλκάνια με τον TurkStream» αναλύει ο Νίκος Τσάφος και συνεχίζει αναφέροντας:
«Η Ελλάδα εισάγει φυσικό αέριο από την Τουρκία (πραγματικά, το Αζερμπαϊτζάν) από το 2007, επομένως υπάρχει κάποιο επίπεδο άνεσης με την Τουρκία ως χώρα διέλευσης. Υπήρξαν ορισμένες διαταραχές, φυσικές και όχι πολιτικές, αλλά η εμπορική σχέση ήταν γεμάτη, οδηγώντας σε πολλαπλές διαιτησίες. Με την εκκίνηση μιας άλλης δόσης φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν, από το Shah Deniz 2, η Ελλάδα, η Βουλγαρία και η Ιταλία θα εξαρτηθούν ούτως ή άλλως από την τουρκική διαμετακόμιση. Το μόνο ερώτημα είναι εάν αυτός ο ρόλος διέλευσης θα ενισχυθεί ή όχι».
Κλείνοντας το άρθρο του ο Νίκος Τσάφος κάνει λόγο για οφέλη στον ανταγωνισμό και τη ρευστότητα: «Με απλά λόγια, ο TurkStream μπορεί να ενισχύσει τη ρευστότητα και τον ανταγωνισμό στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, όπως έκανε ο Nord Stream 1 στην Κεντρική Ευρώπη. Μπορεί να βελτιώσει την ασφάλεια του εφοδιασμού, επιτρέποντας σε χώρες όπως η Ρουμανία και η Ουκρανία πρόσβαση σε πρόσθετες πηγές εφοδιασμού. Μπορεί να μειώσει την ανάγκη για νέα υποδομή, εφόσον η υπάρχουσα υποδομή χρησιμοποιείται καλύτερα – κάτι που θα συμβεί μόνο με ισχυρή ρυθμιστική εποπτεία, επιτρέποντας την πρόσβαση στην υποδομή και επιτρέποντας εικονικές συναλλαγές που συρρικνώνουν τις διαφορές τιμών μεταξύ των χωρών. Δεν μειώνει τις προκλήσεις της αντιμετώπισης της γεωπολιτικής διεκδικητικότητας της Ρωσίας, η οποία υπερβαίνει την ενέργεια, αλλά προσφέρει ένα πιθανό σχέδιο για την αντιμετώπιση του αγωγού Nord Stream 2: να βρεθεί ένας τρόπος να επαναχρησιμοποιηθεί η υποδομή και να αφεθούν οι δυνάμεις της αγοράς να παραδίδουν φυσικό αέριο όπου χρειάζεται. Αυτό είναι, πάνω από όλα, αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη».
Υπενθυμίζεται ότι στις παλαιότερες εμπρηστικές αναρτήσεις του Νίκου Τσάφου για τα Κατεχόμενα, τα οποία είχε κατ’ επανάληψη χαρακτηρίσει «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», προστέθηκε και ένα άρθρο, σε think tank τον Οκτώβριο του 2020, μετά την κρίση με το «Oruc Reis», στο οποίο επίσης φαίνεται να αποκλίνει πλήρως από την επίσημη εθνική θέση για το Κυπριακό και μιλάει για συνιδιοκτησία!
