Ανοιχτή Επιστολή
Γυναικών που αγωνίζονται ενάντια στην καταστροφή της Χαλκιδικής
από την επέκταση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων
και της εξόρυξης χαλκού-χρυσού
Φέτος, για ακόμα μια χρονιά, θα γιορτάζουνε γύρω μας την ημέρα της γυναίκας μέσα σε ατμόσφαιρα εορταστική και ξέφρενη. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε πως ο εορτασμός αυτός θεσπίστηκε αφιερωμένος στους αγώνες που έδωσαν κινήματα γυναικών ανά τον κόσμο για τα δικαιώματα τους – δικαιώματα εργασιακά, ελευθερίας λόγου, ψήφου, σπουδών, ισότητας – ενωμένες ενάντια σε όλη την καταπίεση που τότε βίωναν.
Πάνε χρόνια τώρα που οι γυναίκες ενάντια στην εξόρυξη χαλκού-χρυσού παλεύουμε, διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε. Τόσα χρόνια κουβαλάμε μέσα μας λέξεις, πράξεις, εικόνες που μας πλήγωσαν και μας θυμώνουν ακόμα περισσότερο. Παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις, κι όταν αυτές δεν μας φτάνουν κυριαρχεί η εικόνα του δάσους, των νερών του τόπου μας, των παιδιών μας – κι απ’ το κρησφύγετο της ψυχής μας γεννιέται περισσότερη δίψα για ζωή κι αγώνα. Τίποτα δεν ήταν εύκολο, αλλά μάθαμε στα δύσκολα. Στα βουνά, στους δρόμους, στα δακρυγόνα, στις αμέτρητες προσαγωγές, στις αίθουσες των δικαστηρίων, στη φυλακή, στα τρομαγμένα πρόσωπα των παιδιών μας. Δεν μας λύγισε τίποτα.
Η αλήθεια για όλα όσα έχουμε πει για την καταστροφή της Χαλκιδικής καθημερινά ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας, αναδεικνύοντας τη ναυαγισμένη κυβερνητική πολιτική. Πώς αλλιώς να νοηθεί το γεγονός της αδειοδότησης του φράγματος του Κοκκινόλακκα που κατασκευάζεται παράνομα και στη λειτουργία του θα δηλητηριάζει και θα υπονομεύει τις ζωές μας στο διηνεκές;
Με αφορμή λοιπόν την ημέρα αυτή, θεωρούμε πως οι γυναίκες του κινήματος ενάντια στις εξορυκτικές «επενδύσεις» πρέπει να έχουμε λόγο στα σχέδια οποιασδήποτε εταιρίας απειλεί τον τόπο μας κι όσων κυβερνήσεων της το επιτρέπει.
Απευθυνόμενες λοιπόν στις γυναίκες που συμμετέχουν σήμερα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και κατέκτησαν εξουσία με την «πολύτιμη βοήθεια μας», απολαμβάνοντας όλα αυτά που προσφέρει αυτή η θέση, ζητάμε για μια στιγμή να αναλογιστούν:
Πόσο άραγε μπορείτε να μένετε αμέτοχες, αδιάφορες και αδρανής μπροστά στο έγκλημα που συνεχίζεται να πραγματοποιείται στη ΒΑ Χαλκιδική, παραβλέποντας τις συνεχής εκθέσεις των επιθεωρητών περιβάλλοντος;
Πόσο άραγε η κατάκτηση εξουσίας, αντί να είναι μέσο ανθρώπινης και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης, με την απραξία κινδυνεύει να γίνει μέσο προβολής και προσωπικού συμφέροντος;
Πόσο δύσκολο είναι για εσάς να κάνετε την ανατροπή και να υπερασπιστείτε σθεναρά μαζί μας το δικαίωμα μας να ζήσουμε σε ένα καλύτερο περιβάλλον, και να ξεπεράσετε προσωπικά και κομματικά-κυβερνητικά συμφέροντα;
Να έχετε κατά νου ότι την ιστορία δεν την άλλαξαν αυτοί που έγιναν ένα με τις πολυεθνικές και το κέρδος, άλλα αυτοί που μίλησαν, φώναξαν, απέδειξαν και αντιστάθηκαν.
Απευθυνόμενες
Coordinating Committee of Ierissos against gold mining
