Όλα ξεκίνησαν το 2012 όταν βρέθηκαν έξι αδέσποτα άλογα… Όλα υποσιτισμένα, με δερματικά προβλήματα και προβληματική συμπεριφορά.Η Νάνσυ Κουρέλλου, γυμνάστρια, εκπαιδεύτρια ιππασίας και μέλος της Εθνικής Ομάδας Χόκει επί χόρτου, δημιούργησε μια ομάδα ανθρώπων που βοήθησαν αυτά τα άλογα. Μετά από μήνες ιατρικής φροντίδας, αλλαγή τροφής, έξοδα και προσωπική μέριμνα όλα τα αλογάκια ήταν πλέον υγιή και ήμερα. Το μεγάλο στοίχημα πια ήταν η ευζωία τους. Ο καταναγκαστικός σταβλισμός, η επιμονή των επαγγελματιών που ασχολούνται με τα άλογα να τα διατηρούν το κάθε ένα μόνο του, δεν ήταν η ζωή που τους άξιζε.
Συνέντευξη: Αγγέλα Παπαθανασίου – Επιμέλεια video: Θάνος Λαγαράς – Λάγιος
Και βλέποντας κανείς σχετικά βίντεο και ρεπορτάζ φαίνεται ότι τελικά οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με αυτή την υπόθεση κατάφεραν να διαμορφώσουν το ιδανικό περιβάλλον για αυτά τα ζώα καθώς βρέθηκε μια ιδιωτική έκταση στην παραλία της Αγίας Άννας, που παραχωρήθηκε με τη μορφή φιλοξενίας όταν οι ιδιοκτήτες έμαθαν για τη δράση του σωματείου. Ένας μικρός καταπράσινος παράδεισος όπου τα άλογα ζούσαν σε ημιελεύθερη κατάσταση. Έτρωγαν και κοιμόντουσαν όλα μαζί, το ένα δίπλα στο άλλο κι όχι μέσα σε boxes το καθένα μόνο του ενώ έτρεχαν ελεύθερα στην παραλία. Στην παρέα τους προστέθηκαν και αδέσποτα σκυλιά που βρήκαν περίθαλψη στο κτήμα.
Μέσα από τη λειτουργία του συγκεκριμένου χώρου παιδιά είχαν την ευκαιρία να μάθουν τι τρώνε τα άλογα, πως συμπεριφέρονται ενώ η εμπειρία τους ολοκληρωνόταν με το να χαϊδεύουν τα άλογα, να χτενίζουν τις χαίτες τους, να τα ταΐζουν καρότα. Επίσης, μέσα από την ιστοσελίδα του σωματείου βλέπει κανείς ότι υπήρχε η δυνατότητα για δωρεάν συνεδρίες σε άτομα και παιδιά με κινητικά και νοητικά προβλήματα ή σε κατάσταση αποκατάστασης.
Όλα αυτά όμως άλλαξαν το φετινό καλοκαίρι λόγω της πύρινης λαίλαπας που σάρωσε τη Βόρεια Εύβοια.
Όπως περιγράφει* στο ertnews.gr η κ. Κουρέλλου «μετά το μήνυμα εκκένωσης στις 16:00 περίπου, στις 5 Αυγούστου, που αφορούσε την περιοχή μας μεριμνήσαμε και ζητήσαμε να έρθει φορτηγό μεταφοράς για όλα τα άλογα και τα γαϊδουράκια μας, με σκοπό να φιλοξενηθούμε στην Τανάγρα. Το φορτηγό έφτασε γύρω στις 20:00, χάλασε όμως έξω από τον χώρο μας». Συνέχισαν την προσπάθεια και όπως λέει «καλέσαμε δεύτερο φορτηγό που έφτασε μέχρι τις Αφίδνες περίπου, και έμεινε εκεί γιατί καιγόταν και το Κρυονέρι εκείνη την ώρα. Έτσι μείναμε μόνoi μας, με την αδερφή μου και δύο φίλους μας, στο Rancheros έχοντας δύο ώρες πια για να εκκενώσουμε το κτήμα». Όταν προσπάθησαν να απομακρυνθούν από το σημείο περπατώντας προς κοντινό χωριό για να σωθούν, κάποια από τα άλογα αντέδρασαν. «Έτρεξαν προς τα πίσω. Ήταν μία στιγμή που δεν θέλω να θυμάμαι. Μέσα στο σκοτάδι, με την Αγία Άννα πίσω μας να καίγεται και εμείς να φωνάζουμε τα άλογα. Εκείνη την ώρα νόμιζα πως τα άλογα θα πέθαιναν, πως θα καίγονταν. Φυσικά είναι πιο έξυπνα από όσο πιστεύουμε» λέει η ιδρύτρια του σωματείου η οποία περιγράφει τι ακριβώς έγινε εκείνη την εφιαλτική βραδιά και εξηγεί ποιες είναι οι προτεραιότητες από εδώ και πέρα.
Τι είναι το Rancheros;
To Rancheros είναι αναγνωρισμένο φιλοζωικό σωματείο για την προστασία των ιπποειδών, αλόγων και γαϊδουριών (www.rancheros.gr). Δεν ήταν όνειρο μας να δημιουργήσουμε σωματείο -και κατόπιν καταφύγιο- αν και δραστηριοποιούμασταν με την αδερφή μου, Ντέπυ, και όλη την οικογένεια μας από πολύ νωρίς σε φιλοζωικά σωματεία (για τα αδέσποτα). Το Rancheros προέκυψε από ανάγκη, όταν χρειάστηκε να αναλάβουμε, βασικά να σώσουμε, από την εγκατάλειψη 6 άλογα, που βρίσκονταν στην Παραλία της Αγίας Άννας, στην Β. Εύβοια εξ αιτίας της εγκληματικής αδιαφορίας του «ιδιοκτήτη» τους. Ας το βάλουμε σε εισαγωγικά γιατί είναι τόσο κακή λέξη. Είμαστε ιδιοκτήτες πραγμάτων κι όχι ζώων.
Τι ακριβώς συνέβη κατά τη διάρκεια της καταστροφικής φωτιάς στην Εύβοια;
Στη φωτιά της Εύβοια συνέβησαν μια σειρά απίστευτων πραγμάτων και πολλών μικρών θαυμάτων. Μετά το μήνυμα εκκένωσης στις 16.00 περίπου, στις 5 Αυγούστου, που αφορούσε την περιοχή μας μεριμνήσαμε και ζητήσαμε να έρθει φορτηγό μεταφοράς για όλα τα άλογα και τα γαϊδουράκια μας, με σκοπό να φιλοξενηθούμε στην Τανάγρα. Το φορτηγό έφτασε γύρω στις 20.00, χάλασε όμως έξω από τον χώρο μας. Όλοι οι μηχανικοί ήταν απασχολημένοι με τα οχήματα της πυροσβεστικής. Καλέσαμε δεύτερο φορτηγό που έφτασε μέχρι τις Αφίδνες περίπου, και έμεινε εκεί γιατί καιγόταν και το Κρυονέρι εκείνη την ώρα. Έτσι μείναμε μόνoi μας, με την αδερφή μου και δύο φίλους μας, στο Rancheros έχοντας δύο ώρες πια για να εκκενώσουμε το κτήμα.
Πώς σωθήκατε και πώς σώθηκαν τα άλογα;
Κάναμε ότι μας έμοιαζε τότε λογικό. Γιατί τώρα, μετά από όλα αυτά, σκέφτομαι ότι τελικά ίσως έπρεπε από την αρχή να αφήναμε τα άλογα ελεύθερα και αυτά θα έβρισκαν τον τρόπο. Πως να αφήσεις όμως πίσω τα ζωάκια σου; Δεν το κάνεις. Μεταφέραμε τα σκυλάκια – κάποια τα είχαμε ήδη δώσει σε φίλους και συγγενείς που έφυγαν το μεσημέρι για Αθήνα- σε ένα κτήμα στην Κρύα Βρύση και επιστρέψαμε για τα άλογα, παίρνοντας ο καθένας από ένα στο χέρι και έχοντας έτσι ελεύθερα έξι άλογα και ένα γαϊδουράκι. Ο σκοπός ήταν να πάμε όλοι με τα πόδια μέχρι την Κρύα Βρύση, το διπλανό παραθαλάσσιο χωριό, όπου κρίναμε πως θα είμασταν ασφαλείς, λόγω της γεωγραφίας του χώρου. Πράγματι η Κρύα Βρύση δεν κάηκε. Όμως τα ελεύθερα άλογα όταν κατάλαβαν ότι τα οδηγούμε σε μέρη που δεν γνωρίζουν δεν ακολούθησαν. Έτρεξαν προς τα πίσω. Ήταν μία στιγμή που δεν θέλω να θυμάμαι. Μέσα στο σκοτάδι, με την Αγία Άννα πίσω μας να καίγεται και εμείς να φωνάζουμε τα άλογα. Εκείνη την ώρα νόμιζα πως τα άλογα θα πέθαιναν, πως θα καίγονταν. Φυσικά είναι πιο έξυπνα από όσο πιστεύουμε. Δώδεκα ώρες μετά τη φωτιά περπάτησα από την Κρύα Βρύση μέχρι το Rancheros και βρήκα εκεί όλα τα άλογα και το ένα γαϊδουράκι. Όλα δηλαδή τα ζώα που δεν μας ακολούθησαν. Ήταν ταλαιπωρημένα, τρομαγμένα, προφανώς σε σοκ αλλά δεν είχαν πάθει τίποτα εκτός από ελαφριά αφυδάτωση. Οι κατασκευές μας, ο ιππικός εξοπλισμός, τα φάρμακα, τα προσωπικά μου είδη και άλλα πολλά που σιγά, σιγά ανακαλύπτω ότι μας λείπουν ήταν καμένα….
Αυτή τη στιγμή πού έχετε βρει φιλοξενία;
Φιλοξενούμαστε στον Μαραθώνα, στο Equi-Trek Attika της Έμμας Κορρέ που τόσο γενναιόδωρα μας παραχώρησε μέρος από τον χώρο της.
Τα άλογα πώς το βίωσαν και συνεχίζουν να το βιώνουν όλο αυτό;
Αναρωτιέμαι συνέχεια τι έζησαν εκείνες τις ώρες, πώς γλίτωσαν; Περπατήσαμε πολλές μέρες μετά στην παραλία αναζητώντας σημάδια τους, για δούμε πού πήγαν τις κρίσιμες ώρες. Βρήκαμε κάποια, αλλά μετά κατάλαβα πως δεν είχε και πολλή σημασία. Επιβίωσαν όλα μαζί, όπως και στην πρώτη τους διάσωση κι αυτό είναι τόσο συγκινητικό. Είναι οικογένεια αυτά τα άλογα. Για μέρες μετά την φωτιά ήταν αποπροσανατολισμένα, λειτουργούσαν σαν υπνωτισμένα. Έχασαν γνώριμες μυρωδιές που αντικαταστάθηκαν από άλλες, προφανώς δυσάρεστες. Δεν βοηθούσε κι όλο αυτό το διοξείδιο που εισέπνεαν -και εισπνέαμε και εμείς. Σήμερα, στον Μαραθώνα, δεν ζουν και τις καλύτερες μέρες τους, μάς δείχνουν όμως εμπιστοσύνη. Στην Αγία Άννα ήταν σχεδόν ελεύθερα. Σε έναν τεράστιο χώρο, 18 στρεμμάτων. Ζούσαμε μέσα στο δάσος και καθημερινά βοσκούσαν στη φύση. Τους λείπει το σπίτι τους, αυτό είναι το μόνο βέβαιο.
Σας έχουν βοηθήσει κάποιοι άνθρωποι όλο αυτό το διάστημα;
Μας έχουν βοηθήσει πολλοί άνθρωποι και η οικογένεια μας και αυτό είναι συγκινητικό. Άνθρωποι που δεν μας γνωρίζουν, αλλά και πολλοί που είτε είχαν επισκεφτεί τον χώρο, είτε μάς ακολουθούσαν στα social. Διεθνείς φιλοζωικοί οργανισμοί όπως το ο GAWF (με το ελληνικό παρακλάδι του, την Animal Action), το Greek Animal Rescue, αλλά και ελληνικοί όπως η ΠΦΟ, η Πανελλαδική Φιλοζωική Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, το Ίδρυμα Λαζαρίδη, η ιστοσελίδα tsitsos the cat.
Τι επιθυμείτε ακόμα να γίνει και τι πρέπει να γίνει πιο άμεσα;
Είναι πάρα πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν. Τα δέντρα που δρούσαν σαν φυσικές σκιές και φυσική περίφραξη του χώροι κάηκε. Στη θέση τους πρέπει να δημιουργηθούν ήπιες κατασκευές, φιλικές προς το περιβάλλον. νέα κτίσματα που θα προστατεύουν από το κρύο και την ζέστη. Αποθήκες για τις τροφές και τα φάρμακα. Περίφραξη και πόρτες. Εργασίες που εκτιμώνται, σύμφωνα με την καλύτερη προσφορά που πήραμε, στις 30.000 ευρώ.
Πιστεύετε ότι θα τα καταφέρετε να επιστρέψετε στην Εύβοια;
Ναι. Είναι θέμα χρόνου. Ακόμα και καμένη η Εύβοια παραμένει όμορφη. Και οφείλουμε στον τόπο που τόσα χρόνια μάς φιλοξένησε να επιστρέψουμε. Δεν θα αφήσουμε τη Βόρεια Εύβοια να ερημώσει.
Σε τι βαθμό θα θυμίζει η ζωή το παρελθόν;
Ο προσανατολισμός μας είναι τα ζώα. Με αυτά ασχολούμαστε όλη μέρα. Οπότε επί της ουσίας δεν θα δούμε σε καθημερινό επίπεδο πολλές αλλαγές. Ήδη όλα έχουν αρχίσει να πρασινίζουν. Χαμηλή βλάστηση θα υπάρξει πολλή, πολύ σύντομα. Και η θάλασσα είναι πάντα εκεί. Ελπίζουμε και ευχόμαστε η πολιτεία να μεριμνήσει κατάλληλα ώστε τον χειμώνα με τις βροχές οι πλημμύρες να μην δημιουργήσουν καταστροφές ή θύματα. Και ελπίζουμε το καλοκαίρι ο κόσμος να μην ξεχάσει την Βόρεια Εύβοια.
Σας δίδαξε κάτι όλη αυτή η περιπέτεια;
Θα ήθελα να πω ναι. Πως βγήκαμε καλύτεροι όλοι από αυτή την ιστορία. Πιο δυνατοί, πιο σοφοί. Αλλά δεν πρόκειται για κάποιου είδους οικονομικής ή κοινωνικής κρίσης. Για παράδειγμα με την Covid και το αναγκαίο μέτρο της καραντίνας πολλοί είναι εκείνοι οι συνάνθρωποι μας που λένε ότι σε επίπεδο αυτογνωσίας επωφελήθηκαν. Οι πυρκαγιές της Β. Εύβοιας είναι μία ασύλληπτη περιβαλλοντική καταστροφή κι ακόμα είναι πολλά τα αναπάντητα ερωτήματα. Ζήσαμε όλοι τρόμο, φόβο και βαθιά στενοχώρια. Οπότε όχι δεν διδαχτήκαμε κάτι. Ακόμα αναρωτιόμαστε γιατί συνέβη όλο αυτό.
*Η συνέντευξη παραχωρήθηκε πριν από τις πλημμύρες του σαββατοκύριακου στη Β. Εύβοια
Σχετικό Άρθρο: Β. Εύβοια: Σάρωσαν οι πλημμύρες τις πυρόπληκτες περιοχές – Απεγκλωβίστηκαν 100 άνθρωποι
