Led Zeppelin: “Achilles Last Stand”
Τον Μάρτιο του 1976 η θρυλική μπάντα κυκλοφορεί τον έβδομο στούντιο δίσκο της που τιτλοφορείται “Presence”. H δεκάλεπτη επική σύνθεση σύμφωνα με τα λεγόμενα του τραγουδιστή Robert Plant είναι στιχουργικά επηρεασμένη από ένα ταξίδι που έκαναν στο Μαρόκο μαζί με τον Page.
Wishbone Ash: “Persephone”
Τον Νοέμβριο του 1974 οι Βρετανοί ρόκερ κυκλοφορούν το πέμπτο στούντιο άλμπουμ τους με τίτλο “There’s the Rub” στο οποίο περιλαμβάνεται και ένα από τα χαρακτηριστικά εξώφυλλα της μπάντας που απεικονίζει το «τρίψιμο» από έναν παίκτη του κρίκετ μιας μπάλας στο παντελόνι, αφήνει περιέργως χρώμα φυσικά εμπνευσεως της περίφημης Hipgnosis . Το “Persephone” είναι μία πανέμορφη υπνωτισμένη μπαλάντα γεμάτη λυρισμό και ηστιχουργική αναφορά αφορά κυρίως στον αστερισμό Περσεφόνη και όχι τόσο στον μύθο.
Pink Floyd: “Sysyphus”
Το Νοέμβριο του 1969 η θρυλική μπάντα κυκλοφορορεί το τέταρτο στούντιο άλμπουμ της με τίτλο “Ummagumma”. Η σύνθεση διαρκεί πάνω από 13 λεπτά και φέρει την υπογραφή του κημπορτντίστα Richard Wright, είναι ορχηστρική και χωρίζεται σε τέσσερα μέρη σε αρκετά πειραματικό ύφος. Σύμφωνα με τον μύθο, επειδή ο Σίσυφος θύμωσε τους θεούς, αυτοί τον τιμώρησαν να ζει μέσα στα Τάρταρα και στα σκοτάδια του, να σπρώχνει ένα βράχο συνεχώς προς την κορυφή του λόφου και λίγο πριν την κορυφή να κουράζεται και μην αντέχοντας το βάρος του, ο βράχος να ξεφεύγει, να κατρακυλάει πίσω στους πρόποδες και ο Σίσυφος να αρχίζει πάλι από την αρχή την ίδια προσπάθεια.Firewind: “Ode To Leonidas”
Η παρέα των Gus G και Bob Katsionis κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2017, το άλμπουμ “Immortals” με τον τραγουδιστή Henning Basse να κάνει την παρθενική του εμφάνιση με την μπάντα. Το άλμπουμ είναι αφιερωμένο στην ελληνική αρχαία ιστορία και η συγκεκριμένη σύνθεση είναι από τις πιο χαρακτηριστικές του δίσκου άλλωστε ο παρακάτω στίχος δίνει σαφή αναφορά: “No sleep – for Leonidas Got to rise against Immortals and the Kingdom of the East No sleep – for Leonidas From a deadlock to distraction Will there be satisfaction when they’re gone?”
Nick Cave & The Bad Seeds: “The Lyre Of Orpheus”
Τον Σεπτέμβριο του 2004 ο Αυστραλός ρόκερ και η παρέα του κυκλοφορούν το άλμπουμ “Abattoir Blues / The Lyre of Orpheus”. Η δυναμική τόσο των στίχων όσο και της μελωδίας είναι εμφανής έχοντας οδηγό μία καθαρά bluesy διάθεση. Εδώ ο υπέροχος καλλιτέχνης δίνει μία δική του, πιο σκοτεινή εκδοχή και μία καθηλωτική αφήγηση στη μυθική ερωτική ιστορία του Ορφέα και της Ευρυδίκης.
Trivium: “Torn Between Scylla And Charybdis”
Οι Αμερικανοί το Σεπτέμβριο του 2008 κυκλοφορούν το τέταρτο στούντιο άλμπουμ τους με τίτλο “Shogun”. Η εν λόγω σύνθεση είναι καταιγιστική αφού o metal ήχος του γκρουπ είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα εκείνη την περίοδο. Στο συγκεκριμένο άλμπουμ πάντως οι στιχουργικές αναφορές ανακατεύουν εκτός από τους ελληνικούς μύθους και ιστορίες από τα ιαπωνικά στρατιωτικά έθιμα.
Rush: “Cygnus X 1 Book II Hemispheres (Part 1)”
To Σεπτέμβριο του 1977 οι Καναδοί prog-rockers, κυκλοφορούν το πέμπτο στούντιο άλμπουμ τους με τίτλο “A Farewell to Kings” στον γνωστό μουσικό ύφος που το γκρουπ αγαπήθηκε από χιλιάδες οπαδούς της ροκ μουσικής. Η συγκεκριμένη σύνθεση είναι μία πολύ εμπνευσμένη ιστορία όπου η επιστημονική φαντασία συνδυάζεται με τους θεούς του Ολύμπου ώστε να καταλήξει στην εξήγηση δύο αντικρουόμενων τρόπων ζωήςτης λογική και του συναισθήματος. Η ιστορία είχε και συνέχεια στον επόμενο δίσκο της μπάντας (Hemispheres, 1978) με τους λογικούς στοχαστές να καθοδηγούνται από τον Απόλλωνα και οι συναισθηματικοί άνθρωποι να κυβερνούνται από τον Διόνυσο.
Την άνοιξη του 1983 οι Βρετανοί κυκλοφορουν το τέταρτο στούντιο άλμπουμ τους με τίτλο “Piece of Mind” με τον Nicko McBrain να κάνει το ντεμπούτο του στα τύμπανα.
Εκεί λοιπόν συναντάμε το υπέροχο “Flight Of Icarus” μία από τις πιο συγκινητικές και δραματικές ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας που αφορά το Ίκαρο και τον πατέρα του τον Δαίδαλο στα ανάκτορα της Κνωσσού. O Dickinson έδωσε μία πιο αλληγορική μορφή στους στίχους δίνοντας έμφαση στην εφηβική επανάσταση ενώ στην δεύτερη πλευρά του σινγκλ υπάρχει η διασκευή στο “I’ve Got the Fire του R. Montrose.
