Το μπετόνγκ με την ουρά βούρτσας – ένα σπάνιο, πολύ χαριτωμένο μαρσιποφόρο που μοιάζει με καγκουρό σε μέγεθος κουνελιού – επιστρέφει στην ηπειρωτική χώρα της Νότιας Αυστραλίας, περισσότερα από 100 χρόνια μετά την εξαφάνισή του από την περιοχή.
Τα μπετόνγκ, τα οποία πηδούν με τα οπίσθια πόδια τους όπως τα κανονικού μεγέθους καγκουρό, κατοικούσαν πάνω από το 60% της Αυστραλίας πριν πέσουν θύματα των γατών, των αλεπούδων και της αποψίλωσης της γης μετά τον ευρωπαϊκό εποικισμό πριν από δύο και πλέον αιώνες.
Τώρα επιστρέφουν στη χερσόνησο Γιορκ της Νότιας Αυστραλίας, αφού οι επιστήμονες της άγριας ζωής απελευθέρωσαν 120 από τα ζώα σε διάστημα δύο ετών για να δουν αν μπορούν να επιβιώσουν έξω από κλουβιά ή νησιά που προστατεύονται από θηρευτές.
Η νέα παρακολούθηση δείχνει ότι ευδοκιμούν, δήλωσαν οι ερευνητές την Παρασκευή.
Οι επιστήμονες δήλωσαν ότι είχαν παγιδεύσει 85 μπετόνγκ, διαπιστώνοντας ότι το 40% από αυτά ήταν νέα ζώα που γεννήθηκαν στη χερσόνησο και 42 από τα 45 θηλυκά είχαν μικρά στη θήκη τους.
«Είναι φανταστικό να βλέπουμε τόσα πολλά νέα ζώα στον πληθυσμό», δήλωσε ο Ντέρεκ Σάντοου, οικολόγος του συμβουλίου του τοπίου της Βόρειας Γιορκ της Αυστραλίας.
Τα τριχωτά πλάσματα, ο αριθμός των οποίων μειώθηκε από δεκάδες εκατομμύρια πριν από τον αποικισμό σε περίπου 12.000 έως 18.000 τώρα- έχουν γαντζωθεί στην ύπαρξη σε αυστραλιανά νησιά, σε προστατευμένα κλουβιά και σε λίγους θύλακες της Δυτικής Αυστραλίας.
«Μίνι-καγκουρό με στεροειδή»
Η επιστροφή τους στη Νότια Αυστραλία βοηθήθηκε από ένα εντατικό πρόγραμμα ελέγχου των γατών και των αλεπούδων, δήλωσε ο Σάντοου, καθώς και από έναν «τρύπιο» φράχτη για τη μείωση χωρίς να αποκλείονται εντελώς των θηρευτών από το νότιο τμήμα της χερσονήσου.
Τα μικρά ζώα παίζουν μεγάλο ρόλο στο περιβάλλον της Αυστραλίας, δήλωσε στο AFP.
«Είναι ένα μικρό καγκουρό που το μέγεθος του φτάνει μέχρι αστραγάλου, ένα μίνι καγκουρό σε στεροειδή αν θέλετε. Έχουν πολύ δυνατά πίσω πόδια, κουβαλούν τα μικρά τους στη θήκη τους, όπως κάνει ένα καγκουρό, αλλά είναι μόνο ενάμισι κιλό», εξήγησε ο Σάντοου.
«Είναι μικρά μόνο, αλλά τριγυρίζουν μέσα στους θάμνους, δημιουργούν τις μικρές φωλιές τους από κάτω σε πυκνή βλάστηση», είπε.
«Σκάβουν πολύ. Ένα μικρό μπετόνγκ μπορεί να μετακινήσει τόνους χώματος το χρόνο. Έτσι σκάβουν στο έδαφος, δημιουργούν μικρά μικροενδιαιτήματα για τη διείσδυση του νερού ώστε να εγκατασταθούν οι σπόροι. Και έτσι είναι πολύ σημαντικά για το οικοσύστημα».
Από τότε που ο αριθμός τους αποδεκατίστηκε από τις γάτες και τις αλεπούδες, κανένα άλλο πλάσμα δεν μπόρεσε να αναπαράγει τον ρόλο τους στο να κάνουν το αυστραλιανό τοπίο κατοικήσιμο για άλλα άγρια ζώα, είπε.
Σε περίπτωση επίθεσης, τα θηλυκά βουρτσιστοουράκια έχουν έναν ασυνήθιστο αλλά αποτελεσματικό αμυντικό μηχανισμό, δήλωσε ο Σάντοου.
«Για να ξεφύγουν, κάνουν ζιγκ ζαγκ μέσα στους θάμνους με μεγάλη ταχύτητα. Είναι πολύ γρήγορα για το μέγεθός τους», δήλωσε ο επιστήμονας.
«Φρικτή ανατροφή»
Όμως, τα θηλυκά είχαν έναν επιπλέον αμυντικό μηχανισμό, πετούν τα μικρά τους από τις θήκες τους με την ελπίδα να ξεφύγουν, ενώ το αρπακτικό στοχεύει τους απογόνους τους.
«Ακούγεται σαν φρικτή ανατροφή, αλλά είναι πραγματικά επιτυχημένη», δήλωσε ο Σάντοου.
Αναπαράγονται γρήγορα, είπε, και τα θηλυκά συχνά έχουν έμβρυα έτοιμα να τα τοποθετήσουν στη θήκη όταν τα μικρά τους φεύγουν φυσιολογικά ή πεθαίνουν.
«Μπορούν ουσιαστικά να έχουν το μωρό τους έτοιμο να φύγει στην πίσω τσέπη τους και στη συνέχεια να το αντικαταστήσουν», είπε. «Και στη συνέχεια, μέσα σε λίγες εβδομάδες, μπορούν να επιστρέψουν στο ίδιο στάδιο».
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το βουρτσίσιο μπετόνγκ και άλλα είδη μπορούν να ευδοκιμήσουν εάν οι πληθυσμοί των αλεπούδων και των γατών μπορούν να ελεγχθούν, ακόμη και αν δεν εξαλειφθούν, δήλωσε ο Σάντοου.
«Ελπίζουμε πραγματικά ότι το βουρτσίσιο μπετόνγκ είναι ένα από τα πρώτα από τα πολλά είδη που μπορούμε να επαναφέρουμε και να βοηθήσουμε στην αποκατάσταση του οικοσιστήματος της Αυστραλίας».
Πηγή: AFP
www.ertnews.gr
