Ολοκληρώθηκε πριν λίγο η συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης υπέβαλλαν την παραίτηση τους από το όργανο 37 μέλη σε σύνολο 51 μελών.
Με την ακόλουθη ανακοίνωση δηλώνουν την αποχώρησή τους από την Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και κατ’ επέκταση από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ο γραμματέας και άλλα 31 μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου.
ΕΝΑΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών έχει διαμορφώσεί ένα δυστοπικό τοπίο στη χώρα μας. Ο νέος πολιτικός χάρτης περιλαμβάνει μια ισχυροποιημένη Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και ενισχυμένη την ακροδεξιά εντός του κοινοβουλίου. Με αυτή τη συνθήκη το μέλλον προμηνύεται δυσοίωνο, με ακόμα πιο σκληρές αντικοινωνικές κυβερνητικές πολιτικές, αδιέξοδα για την κοινωνική πλειοψηφία και την ενίσχυση αντιδραστικών αντιλήψεων. Στον αντίποδα, οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις δείχνουν αποδυναμωμένες, ανήμπορες να ασκήσουν προγραμματική αντιπολίτευση απέναντι στη κυριαρχία της δεξιάς, και αδύναμες να ανασυγκροτήσουν τον αντίπαλο πόλο εντός της κοινωνίας.
Στο πλαίσιο αυτό, δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δείχνει να βρίσκεται μπροστά σε μια διαλυτική κρίση, πολιτική και ιδεολογική. Η μεγάλη ήττα των εθνικών εκλογών και η παραίτηση του Αλ. Τσίπρα διαμόρφωσαν πρωτόγνωρες συνθήκες για το χώρο μας και ανέδειξαν μια σειρά προβλημάτων που ενυπήρχαν στο κόμμα μας. Η αναγκαία περίοδος ανασυγκρότησης εκκίνησε με την εκλογή του νέου Προέδρου. Μια διαδικασία που συλλογικά αποφασίσαμε, παρά τις επιμέρους διαφωνίες, και το αποτέλεσμα της οποίας είναι προφανώς αποδεκτό. Η αλλαγή ηγεσίας και η εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη δεν δείχνει ωστόσο να μπορεί να αντιστρέψει την πορεία διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αντιθέτως, η στρατηγική και μια σειρά ενεργειών του νέου προέδρου και της ηγετικής ομάδας δείχνουν να επιταχύνουν αυτή τη συνθήκη. Η νέα σελίδα για το χώρο μας, φαίνεται ότι διαμορφώνει ένα νέο τοπίο, σε μια ξένη για εμάς κατεύθυνση.
Τους πρώτους μήνες είδαμε να κυριαρχεί ένα θολό και ασαφές στίγμα στη δημόσια σφαίρα, να επιστρατεύεται μια έντονη συνθηματολογία, πολλές φορές, κενού περιεχομένου, που αδυνατεί να μπει πιο βαθιά στα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα. Γίναμε μάρτυρες αντιφατικών δηλώσεων, τοποθετήσεων ακόμα και αντίθετων στις πάγιες θέσεις και αξίες του χώρου μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ομιλία στο ΣΕΒ και η διολίσθηση σε ξένα για την αριστερά ιδεολογικοπολιτικά πλαίσια. Κυριάρχησε η επικοινωνία έναντι της αξιόπιστης χάραξης στρατηγικής και έκφρασης σαφών πολιτικών θέσεων. Παρακολουθήσαμε την αποδόμηση, σε ορισμένες περιπτώσεις, των προσπαθειών και του κυβερνητικού έργου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, εν είδει κατασκευής εσωτερικού εχθρού. Αλλά κυρίως, υπάρχει η απροθυμία να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τους λόγους της ήττας μας, γιατί μας γύρισαν την πλάτη τα λαϊκά στρώματα και η νεολαία, κάτι που μας προβληματίζει ιδιαίτερα, και αντ’ αυτού επαναλαμβάνεται το ίδιο αφήγημα, δηλαδή η επιστράτευση του «εσωτερικού εχθρού» και των υπονομευτών, το οποίο χρησιμοποιείται σκόπιμα για καλύψει βαθύτερα αδιέξοδα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει την κύρια ευθύνη να εγγυηθεί πρώτος την ενότητα του κόμματος στην δύσκολη αυτή περίοδο και όφειλε να συμπεριφερθεί με σεβασμό στις συλλογικές διαδικασίες και την τήρηση του καταστατικού, με σεβασμό στην διαφορετική άποψη και κριτική, μακριά από ένα κλίμα τοξικότητας. Δυστυχώς αυτό δεν έδειξε να το κατανοεί ούτε ο ίδιος, αλλά ούτε και η ηγετική ομάδα γύρω του. Η νωπή εκλογή δεν σημαίνει και λευκή επιταγή. Αντιθεσμικές ενέργειες του προέδρου, λογικές έντονου αρχηγισμού στο όνομα της αδιαμεσολάβητης επαφής με τη βάση αδρανοποιώντας τα όργανα όταν αυτά διαφωνούν, και κυρίως η εισαγωγική ομιλία του στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΕ αποτέλεσαν τομή για τη λειτουργία του χώρου μας. Ειδικά η ομιλία αυτή ήταν βαθιά διχαστική, αυταρχική και απαξιωτική για το σύνολο των μελών και των στελεχών, μακριά από το ήθος της δικής μας αριστεράς, και έδωσε το έναυσμα για την ανάπτυξη ακόμα περισσότερου τοξικού κλίματος στη βάση του κόμματος. «Όποιος δεν συμφωνεί μπορεί να αποχωρήσει» η γνώριμη φράση. Η καθυστέρηση των συνεδριακών διαδικασίων, των διαδικασιών συζήτησης για τον αναγκαίο απολογισμό και την οικοδόμηση μιας νέας στρατηγικής δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για την ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το κόμμα μας, δείχνει να μετατοπίζεται συνεχώς, αλλά κυρίως να εγκλωβίζεται όλο και περισσότερο στην απαξίωση και την ανυποληψία.
Όσοι και όσες υπογράφουμε το κείμενο αυτό, είμαστε μέλη με μεγαλύτερη ή μικρότερη πορεία στο χώρο αυτό, που δώσαμε ψυχή και σώμα στη κοινή μας προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια. Καταφέραμε να στήσουμε από το μηδέν τη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ σε δύσκολους καιρούς. Είμαστε περήφανοι και περήφανες για την επιλογή μας αυτή. Για όσα πέτυχε η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς, την έξοδο από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια, την αποκατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων, τη μείωση της ανεργίας, την ενίσχυση της δημόσιας περίθαλψης, τις τομές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τη συμφωνία των Πρεσπών και άλλα πολλά. Είμαστε περήφανοι για τους αγώνες που δώσαμε τα προηγούμενα χρόνια, παρόντες και παρούσες με όλες μας τις δυνάμεις σε κάθε μικρή ή μεγάλη στους κοινωνικούς χώρους και τα κινήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε ένα ελπιδοφόρο αριστερό και νικηφόρο εγχείρημα για όλη την Ευρώπη. Γνωρίζουμε ότι στην πορεία αυτή κάναμε και λάθη. Κάνουμε την δική μας αυτοκριτική και απολογισμό, γνωρίζοντας ότι όπως και στις νίκες έτσι και στις ήττες η ευθύνη είναι πάντα συλλογική. Παρά τις αυτνόητες αδυναμίες και ανεπάρκειες ωστόσο, ούτε μία στιγμή δεν εγκαταλείψαμε την μάχη.
Μετά από όλα αυτά, είναι πράγματι δύσκολο, να ανακοινώνουμε σήμερα την αποχώρηση μας από τη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και κατ’ επέκταση από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ένας μεγάλος κύκλος κλείνει. Δεν μπορούμε να υπεραπιστούμε ένα σχέδιο που οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε μια βίαιη μετάλλαξη, δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί σε μια κατάσταση που δεν αφήνει χώρο στην πραγματική πολιτική. Δεν μπορούμε να συναινέσουμε στην αλλοπρόσαλη στρατηγική της νέας ηγετικής ομάδας, που σε ένα μήνα κατάφερε να μικρύνει τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα περισσότερο. Οι επιταγές των καιρών απαιτούν αποφασιστικά βήματα σε μια άλλη κατεύθυνση, και εμείς σήμερα κάνουμε το πρώτο.
Μένουμε ενεργοί στην υπόθεση της Αριστεράς, στην προσπάθεια για την διαμόρφωση ενός αριστερού χώρου που θα προσπαθεί να εκφράσει ξανά πλατιά κοινωνικά στρώματα. Ενεργοί στην προσπάθεια να αφουγκραστούμε και να απαντήσουμε στα σύγχρονα επίδικα, την ακρίβεια και την οικονομική κρίση, την στεγαστική κρίση και τις ανισότητες, την κλιματική κρίση, την νέα ψηφιακή εποχή, την προστασία των δημόσιων αγαθών, την διασφάλιση της ειρήνης και της δικαιοσύνης. Παλεύοντας ώστε η δική μας γενιά να καταφέρει να ζήσει καλύτερα στο παρόν και όχι σε κάποιο μακρινό μέλλον. Σε αλληλεπίδραση με τα κοινωνικά στρώματα που θέλουμε να εκπροσωπήσουμε και κυρίως τους νέους και νέες. Παρόντες και παρούσες στα κοινωνικά κινήματα της εποχής μας, συμβάλλοντας στην οικοδόμηση των κοινωνικών αντιστάσεων. Η εμπιστοσύνη στη συλλογική δράση και η ενίσχυση της κοινωνικής χρησιμότητας αποτελεί αναγκαία συνθήκη. Έχοντας ως παρακαταθήκη τους κοινούς μας αγώνες, την πίστη στην κυβερνώσα αριστερά που όμως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ζωντανές κοινωνικές διεργασίες, χωρίς ταυτόχρονα να κληρονομούμε τις παθογένειες και τα λάθη του παρελθόντος, μένουμε πιστοί στον στρατηγικό μας στόχο, τον μετασχηματισμό της κοινωνίας σε σοσιαλιστική κατεύθυνση με δημοκρατία και ελευθερία.
Τίποτα δεν πάει χαμένο. Ο αγώνας συνεχίζεται.
Υπογράφοντες
Αλμπαχέι Άγγελος
Βλαχάκης Κωνσταντίνος
Γερολυμάτος Αλέξανδρος
Γεωργακοπούλου Μαρία
Γλέζος Βασίλης
Γρηγορίου Στέργιος
Ζάχαρης Λουκάς
Καββαδίας Τηλέμαχος
Κακοκέφαλου Καλλιόπη
Καραγκούνη Αρίστη
Κρύου Ευθυμία
Λαμπαδάς Ευθύμης
Λούκας Δημήτρης
Λυγερού Βιβή
Λυκοπάντης Γιώργος
Λυτρίβη Αγγελική
Μάντζιαρης Στέργιος
Μουσουλίδη Ασπασία
Πάντσιος Θανάσης
Παπαδόπουλος Χρήστος
Παπαδόπουλος Δημήτρης
Παυλής Ανδρέας
Ρήγας Άγης
Σαλαγιάννης Δημοσθένης
Σαρρή Κατερίνα
Σκουρλέτης- Εικοσιπένταρχος Νικηφόρος
Τοπαλίδης Γιάννης
Τόππος Γιώργος
Τσεφαλά Βίκυ
Χονδρορίζος Σταμάτης
Χόχορας Κωνσταντίνος
Χρυσάφης Αποστόλης
Αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Παρασκευόπουλος και Κυρίτσης
Ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης και ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ Νίκος Παρασκευόπουλος και ο δημοσιογράφος και πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης, ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους από το κόμμα, με το όνομά τους να προστίθεται στη μακρά λίστα αυτών που έχουν… κουνήσει το μαντίλι στην Κουμουνδούρου.
Ο κ.Παρασκευόπουλος μέσω άρθρου του στο news247.gr, γνωστοποίησε την αποχώρησή του, γράφοντας χαρακτηριστικά -μεταξύ άλλων:
«Η αποχώρησή μου από το ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με πολλούς συντρόφους φίλους και φίλες, δεν αποτελεί διαζύγιο από τον χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς, ούτε συνδέεται με πικρίες. Προσωπικά δοκιμάστηκα, ας κρίνουν οι άλλοι, απέκτησα γνώσεις και έγινα ταπεινότερος συνειδητοποιώντας πόσες δυσκολίες και δεσμεύσεις έχει η πολιτική δράση. Δεν παραλείπω όμως τις βαθιές ευχαριστίες: Όχι μόνο στους συναδέλφους μου, αλλά και στους μαθητές και στις μαθήτριές μου που προσήλθαν και εργαστήκαμε μαζί σε υποθέσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης και ύστερα της Βουλής. Θαύμαζα τη δουλειά τους, μοιραστήκαμε πολλά άγχη και λιγότερες χαρές, σήμερα είμαστε όλοι φίλοι. Επίσης, ευχαριστώ ιδιαίτερα όσους αγωνιστήκαμε για να αντιμετωπίσουμε ειδικά τις βαρβαρότητες που συνδέθηκαν με την έκδοση του γνωστού «επάρατου» νόμου. Ευχαριστώ τον Αλέξη Τσίπρα, στον οποίο οφείλω την απότομη είσοδό μου στην τότε κυβέρνηση, και τη δυνατότητα να συμβάλω σε ένα σημαντικό τομέα. Αργότερα έκανε επιλογές που καθόλου δεν με εκφράζουν, αλλά κρατώ τα θετικά. Για την πρόσφατη περίοδο, τέλος, ευχαριστώ τον Ευρωβουλευτή Κώστα Αρβανίτη, που μου έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθώ εθελοντικά με σημαντικά θέματα του Ευρωκοινοβουλίου. Στη νέα πορεία, δεν είμαι σίγουρος για τα κυβικά του οχήματος, αλλά βλέπω ένα καθαρό ορίζοντα».
Από την πλευρά του, ο Γιώργος Κυρίτσης με ανάρτησή του στο facebook, χαρακτήρισε τον εαυτό του «ανένταχτο» από σήμερα.
«Καλημέρα, μετά από 43 συναπτά έτη στην οργανωμένη πάλη, από σήμερα είμαι ανένταχτος. Ήταν μια δύσκολη απόφαση, παρ’ ότι αναγκαστική όπως τα καταλαβαίνω τα πράγματα. Ψυχή βαθιά», έγραψε.
Αποχωρούν 13 μέλη ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Δυτικής Αθήνας
Νέες αποχωρήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που αδυνατεί να περιορίσει τη φυγή μελών. Αυτή τη φορά, φεύγουν από το κόμμα 13 μέλη ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ της Δυτικής Αθήνας.
Σε κείμενο που δημοσιεύουν σχολιάζουν πως «η φιλοδοξία μας είναι να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός αριστερού και προοδευτικού χώρου που θα διαμορφώσει τις απαντήσεις και το πολιτικό σχέδιο που θα ανταποκρίνεται στις αναζητήσεις και στις προσδοκίες των πολιτών».
Η φυγή μελών είναι μαζική. Ενδεικτικά, την Παρασκευή αποχώρησαν 50 μέλη της ΟΜ Πανεπιστημιακών ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Θεσσαλονίκης, κατηγορώντας τη νέα ηγεσία πως ακολουθεί «πορεία υποβάθμισης τόσο των ριζοσπαστικών στοιχείων της Αριστεράς όσο και των ουσιαστικών αρχών της δημοκρατίας (συμμετοχή, αντιπροσώπευση, λογοδοσία)».
Ακόμα, με συλλογικό κείμενο αποχώρησαν και 19 μέλη της ΟΜ Εξωτερικού της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την Παρασκευή αποχώρησαν 53 μέλη του κόμματος από τον νομό Πρέβεζας, αλλά και η πλειοψηφία των μελών της νεολαίας σε Μεσσηνία και Αρκαδία.
Παρακάτω, το πλήρες κείμενο αποχώρησης των 13 μελών ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ της Δυτικής Αθήνας.
Κείμενο αποχωρήσεων
Ζούμε σε μια εποχή που η βαρβαρότητα της καθημερινότητας μετατρέπεται σε κανονικότητα. Οι ποιοτικές δημοσκοπήσεις αποδεικνύουν ότι οι πολίτες δεν συναινούν στις πολιτικές που εφαρμόζονται και στη “λειτουργία” του κράτους.
Παρ’ όλα αυτά η ΝΔ συνεχίζει να κυβερνά, γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει μια αξιόπιστη και ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Απουσιάζει ένα σύγχρονο πολιτικό και κοινωνικό σχέδιο που μπορεί να πείσει και όχι απλώς να το «φωνάζει», ότι μπορούμε να νικήσουμε την κυριαρχία της δεξιάς.
Το κόμμα που θεωρούσαμε ότι μπορεί να αναδιαταχθεί και να το κάνει αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, δυστυχώς βυθίζεται στην ανυποληψία και την απαξίωση. Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έχει έλλειμμα πολιτικής και δεν έχει τα αποθέματα αξιοπιστίας για να έχει προοπτική κυβερνησιμότητας.
Ο νέος πρόεδρος του κόμματος στόχο έχει την κατάργηση του ΣΥΡΙΖΑ όπως τον παρέλαβε από τον Α. Τσίπρα και τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα. Πιθανόν η ηγετική ομάδα βλέποντας την υποχώρηση της Αριστεράς σε όλη την Ευρώπη, θέλει να αποκτήσει ένα “νέο μείγμα ψηφοφόρων”, που ακούει στο λαϊκισμό, αντιπαθεί τις ιδεολογίες και αναθέτει σε ένα «μεσσία» να το «σώσει».
Επομένως γι’ αυτό επιδιώκουν τον απογαλακτισμό από την Αριστερά είτε ως ιδεολογία είτε ως κουλτούρα. Με μεγάλη σαφήνεια, μεσσιανικό τρόπο, συστηματικό λόγο και ακραία φρασεολογία ο πρόεδρος του κόμματος καταφέρθηκε ενάντια στην ύπαρξη, στο ήθος, στην εφαρμοσμένη πολιτική, στην ιστορία, στις «ελλατωματικές ιδέες».
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «άρρωστος» και χρειάζεται «αποπαρασίτωση» για να διώξουμε το μικρόβιο της Αριστεράς («κομματίλα, καμαρίλα, μικροί άνθρωποι, ιδεολογίες του πουμαρό» κλπ). Διαγράφει το «μνημονιακό παρελθόν» της κυβέρνησης Τσίπρα καθώς και όλη την μακρά ιστορία της ανανεωτικής αριστεράς.
Δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε και να απολογούμαστε για όλα αυτά. Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι η δημόσια εκπροσώπηση του κόμματος. Ελάχιστοι γνωρίζουν τι γράφουν τα κείμενά μας. Αντιθέτως όλοι γνωρίζουν τι εκστομίζει κάθε μέρα ο πρόεδρος.
Αποχωρούμε από τη Νομαρχιακή Επιτροπή Δυτικής Αθήνας και το κόμμα μας, επιλέγοντας να υπερασπιστούμε τις αρχές και τις αξίες πάνω στις οποίες χτίσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.
Η φιλοδοξία μας είναι να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός αριστερού και προοδευτικού χώρου που θα διαμορφώσει τις απαντήσεις και το πολιτικό σχέδιο που θα ανταποκρίνεται στις αναζητήσεις και στις προσδοκίες των πολιτών. Που θα εμπλέκει και θα ενθουσιάζει τη νέα γενιά, θα δημιουργεί κοινωνική κινητικότητα σε κάθε μικρό (σύλλογο, σωματείο, σχολή κλπ) ή μεγάλο (συνδικάτο, τοπική αυτοδιοίκηση, κυβέρνηση κλπ) διακύβευμα.
Μαζί με όλους τους ανθρώπους που δίνουν τη καθημερινή μάχη της επιβίωσης και ταυτόχρονα μάχονται ενάντια στους αποκλεισμούς, στις διακρίσεις, στον εκφασισμό της καθημερινής ζωής.
Η Ελλάδα χρειάζεται ισχυρή και προγραμματικά οραματική προοδευτική αντιπολίτευση, που όχι μόνο θα αμφισβητεί την ηγεμονία της Νέας Δημοκρατίας, αλλά θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις, με τη συνεργασία των προοδευτικών, δημοκρατικών δυνάμεων, για την ανατροπή της.
Δε λέμε αντίο στους συντρόφους που αφήνουμε πίσω. Λέμε «εις το επανιδείν», γιατί είμαστε βέβαιοι ότι θα είμαστε ο ένας πλάι στον άλλο, στους αγώνες που θα έρθουν για ένα καλύτερο αύριο για εμάς αλλά και για τη χώρα. Για το σήμερα αλλά και το μέλλον…
- ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΚΑΒΟΥΡΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
- ΥΠΕΥΘ. ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΥ ΣΑΡΑΝΤΟΥ ΤΑΣΟΣ
- ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
- ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΜΑΝΩΛΑΡΑΚΗ ΑΜΑΛΙΑ
- ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΜΠΑΤΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
- ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΜΠΟΥΣΟΥΝΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
- ΜΕΛΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΠΕΤΡΑΚΟΥ ΤΑΣΟΥΛΑ
- ΜΕΛΟΣ Ν.Ε. ΖΑΧΑΡΗΣ ΜΑΚΗΣ
- ΜΕΛΟΣ Ν.Ε. ΜΥΓΔΑΛΗ ΣΟΦΙΑ
- ΜΕΛΟΣ Ν.Ε. ΠΑΝΤΟΥ ΧΡΥΣΑ
- ΜΕΛΟΣ Ν.Ε. ΠΕΤΡΑΚΗ ΤΖΟΥΛΗ
- ΜΕΛΟΣ Ν.Ε. ΠΟΥΛΙΑΣΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
- ΜΕΛΟΣ Ν.Ε. ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
- ΜΕΛΟΣ Ν.Ε. ΤΑΜΠΑΝΙΑΝ ΓΙΩΡΓΟΣ
Δεκάδες νέες αποχωρήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ
Ραγδαίες καθημερινά οι εξελίξεις στο εσωκομματικό πεδίο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που «φυλλορροεί» χάνοντας δεκάδες μέλη που αποχωρούν από το κόμμα.
Παρά το μήνυμα του προέδρου Στέφανου Κασσελάκη πως «η εσωστρέφεια τελείωσε» με την αποχώρηση των «6+6», καθημερινά δεκάδες μέλη και Οργανώσεις Μελών του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγουν τη φυγή από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Την Παρασκευή η ΟΜ Πανεπιστημιακών ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Θεσσαλονίκης δημοσίευσε ένα συλλογικό κείμενο αποχώρησης 50 συνολικά προσώπων, κατηγορώντας τη νέα ηγεσία πως ακολουθεί «πορεία υποβάθμισης τόσο των ριζοσπαστικών στοιχείων της Αριστεράς όσο και των ουσιαστικών αρχών της δημοκρατίας (συμμετοχή, αντιπροσώπευση, λογοδοσία)».
Με συλλογικό κείμενο αποχωρούν και 19 μέλη της ΟΜ Εξωτερικού της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. «Η ανασυγκρότηση ενός ισχυρού πόλου της οικολογικής και ριζοσπαστικής αριστεράς δεν περνάει πια μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ. Έξω από αυτόν λοιπόν, θα συμβάλουμε ενεργά με όλες μας τις δυνάμεις στη δημιουργία του. Μέσα από συλλογικότητα, μέσα από κοινωνικά κινήματα. Σε αυτές τις κοινωνικές διεργασίες γεννήθηκε η αριστερά, σε αυτές θα ανασυγκροτηθεί», αναφέρουν.
Με επιστολή αποχώρησαν την Παρασκευή και 53 μέλη του κόμματος από τον νομό Πρέβεζας, αλλά και η πλειοψηφία των μελών της νεολαίας σε Μεσσηνία και Αρκαδία.
Εντός του Σαββατοκύριακου αναμένεται να συνεδριάσει και η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ με σκοπό να αποφασίσει την παραμονή ή όχι στο κόμμα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες η συνύπαρξη θεωρείται αδύνατη και το «διαζύγιο» μοιάζει μονόδρομος.
«Πώς θα αντιμετωπίσουν στο Κοινοβούλιο τον Αλέξη Τσίπρα;»
Την ίδια ώρα που καταγράφονται όλες αυτές οι αποχωρήσεις, η ηγεσία της Κουμουνδούρου προσπαθεί να συγκρατήσει τις εναπομείνασες δυνάμεις.
«Τώρα αυτοί οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τον ΣΥΡΙΖΑ και την κοινοβουλευτική του ομάδα. Αναρωτιέμαι: πώς θα αντιμετωπίσουν στο κοινοβούλιο τον Αλέξη Τσίπρα;», είπε η εκπρόσωπος Τύπου Δώρα Αυγέρη σήμερα στο OPEN.
«Νομίζω ότι η ίδια η ζωή απαντά. Το μόνο που απομένει να απαντήσει είναι η Ιστορία, για τα πραγματικά κίνητρα και τους πολιτικούς λόγους που τους οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση. Φυσικά θα κρίνει και ο κόσμος», επισήμανε η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει γίνει αξιωματική αντιπολίτευση με επιλογή του λαού. Αυτό έχει εγγραφεί και δεν ξεγράφεται. Ο μόνος που μπορεί να το αλλάξει αυτό είναι πάλι ο ίδιος ο λαός», είπε και πρόσθεσε: «δεν θέλουμε να δούμε να εγγράφονται ξανά στις σελίδες της ιστορίας της χώρας μας, πράγματα που πόνεσαν τον ελληνικό λαό και έχουν μείνει ως μαύρες κηλίδες», σημείωσε.
«Το κόμμα αντί να πάει μπροστά και καλά βυθίζεται στην εσωστρέφεια»
«Ήταν μια δύσκολη απόφαση που πάρθηκε μετά από πολλή σκέψη, βασανιστική, αλλά ώριμη. Από την ημέρα που ο πρώην πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας παραμέρισε για να πάει το κόμμα καλύτερα, βλέπουμε ότι το κόμμα αντί να πάει μπροστά και καλά βυθίζεται στην εσωστρέφεια. Πρώτη φορά βλέπουμε στην Ελλάδα ένα κόμμα της Αριστεράς να μένει χωρίς εσωκομματικές λύσεις για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα», επεσήμανε ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής Ροδόπης Φρεχάτ Οζγκιούρ στο OPEN.
«Έχω δώσει 20 χρόνια από τη ζωή μου σε αυτό το κόμμα. Είμαι 38χρονων και από τα 18 μου έχω παλέψει από όλα τα πόστα που μου έχει δώσει το κόμμα. Ξεκινώντας από αναπληρωτής νομαρχιακής και φτάνοντας μέχρι το αξίωμα του βουλευτή. Αλλιώς ήταν η χάραξη πολιτικών επί της ηγεσίας του Αλέξη Τσίπρας κι αλλιώς είναι σήμερα. Αυτό φάνηκε πολύ γρήγορα», τόνισε.
Συλλογικό Κείμενο Αποχώρησης μελών της ΟΜ Πανεπιστημιακών ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Θεσσαλονίκης
Α. Με δύο προηγούμενες επιστολές, που απευθυνόταν προς τον Πρόεδρο και τους δύο Γραμματείς του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., η Οργάνωση Μελών Πανεπιστημιακών ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Θεσσαλονίκης είχε εκθέσει έντονες ανησυχίες ως προς την πορεία του κόμματος, το οποίο εγκαταλείπει με ραγδαίο ρυθμό τη ριζοσπαστική Αριστερά και την εσωκομματική δημοκρατία.
Ο Στέφανος Κασσελάκης, αφότου ανέλαβε Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., συνεπικουρούμενος από προσωποπαγή ηγετική ομάδα, εκδηλώνει μια αρχηγοκεντρική πολιτική συμπεριφορά και αναπτύσσει διχαστικό και αντιφατικό λόγο, ο οποίος καθόλου δεν συνάδει με τις αρχές και τη δημοκρατική λειτουργία της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς.
Άλλοτε καλεί να μην δαιμονοποιείται ο καπιταλισμός, κι άλλοτε εκθειάζει την Αριστερά. Καλεί υπέρ της ενότητας, αλλά προωθεί διαγραφές στελεχών, και μάλιστα με όρους «εσωτερικού εχθρού». Προσβάλλει με ακραία φρασεολογία στελέχη και την ιστορία της αριστεράς, ενώ επιτρέπει συνεργάτες σε του να απαγορεύουν με πρωτόγνωρο αυταρχισμό τις διαφωνίες. Εξαγγέλλει δημοψήφισμα για διαγραφή στελεχών, οι οποίες θεσμικά προϋποθέτουν διαβούλευση και αιτιολογία και αποτελούν έργο της Επιτροπής Δεοντολογίας. Χρησιμοποιεί ιατρικούς όρους (που δυστυχώς παραπέμπει ακροδεξιά τακτική), αλλά και ανιστόρητες αναφορές για πέμπτη φάλαγγα και αποστάτες, προς απαξίωση των διαφωνούντων εντός του κόμματος. Απαξιώνει και παρακάμπτει συλλογικά όργανα, ενεργώντας αυθαίρετα με απροειδοποίητες αλλαγές υπευθύνων σε όργανα ή δημιουργώντας νέα όργανα. Άλλοτε εκθειάζει και άλλοτε κατακρίνει επιπόλαια προηγούμενες εμβληματικές συλλογικές αποφάσεις (αποθεματικό ρευστότητας, δημοσιονομικό «μαξιλάρι» των 37 δισ. ευρώ). Υποστηρίζει ότι απευθύνεται «αδιαμεσολάβητα» στο κοινό, εξαγγελία ανέφικτη και ασύμβατη με το σύγχρονο χαρακτήρα της εσωτερικής δημοκρατίας αριστερού κόμματος, η οποία είτε είναι αντιπροσωπευτική, είτε δεν είναι δημοκρατία και όπου η αντιπροσώπευση δεν περιορίζεται σε ανάθεση με την ανάδειξη του ηγέτη αλλά είναι μια συνεχής δημιουργική σύνθεση μεταξύ συντρόφων και τάσεων.
Β. Κοινός τόπος σήμερα είναι ότι στο σημείο αυτό δεν φθάσαμε βεβαίως ξαφνικά και χωρίς λάθη. Σε αυτήν την οριακή, όπως την αισθανόμαστε, στιγμή, είναι χρήσιμο να γίνει μια συνοπτική αποτίμηση της πρόσφατης πορείας του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη μνημονιακή περίοδο, η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από το 2015 έως το 2018, κλήθηκε να παραγάγει ένα τιτάνιο έργο, κάτω από τον συνεχή πολιτικό πόλεμο που δέχτηκε από την τριάδα των δανειστών της χώρας («Τρόικα»: Κομισιόν, ΕΚΤ, ΔΝΤ), αλλά και από την τότε αντιπολίτευση. Το δημοψήφισμα για την αποδοχή ή μη της δανειακής συμφωνίας, που επρόκειτο να μας επιβληθεί, είχε ένα αδύνατο σημείο, ότι ήταν κάπως δυσερμήνευτο το ερώτημα γύρω από το «ΝΑΙ ή ΟΧΙ». Παρ’ όλα αυτά, οι πολίτες αντιλήφθηκαν τον άνισο αγώνα που έδινε η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 στήριξαν την προσπάθεια της κυβέρνησης για μείωση των συνεπειών του 3ου μνημονίου.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε μια παταγωδώς χρεωκοπημένη οικονομία από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αντέστρεψε την καθοδική πορεία της χώρας και παρέδωσε στην επόμενη κυβέρνηση μια αρκούντως ανορθωμένη οικονομία, με δημοσιονομικό «μαξιλάρι» ασφαλείας 37 δισ. Ευρώ και όχι με μια νέα προληπτική πιστωτική γραμμή, που επιθυμούσε η ΝΔ. Η έξοδος από το μνημόνιο ήταν άθλος που δεν θα είχε επιτευχθεί από άλλη κυβέρνηση. Όπως άλλωστε και οι διπλωματικές πρωτοβουλίες για τη διεθνή συνθήκη των Πρεσπών, την οποία η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματεύτηκε και συνυπέγραψε με αίσθημα ευθύνης, παρά το πολιτικό κόστος, για την συνολική επίλυση ενός χρόνιου ζητήματος στα βόρεια σύνορά μας, σε συνθήκες γενικευμένης γεωπολιτικής αστάθειας στην περιοχή.
Παράλληλα στηρίχθηκαν οι κοινωνικά ασθενέστεροι, με δωρεάν περίθαλψη στα νοσοκομεία, με τολμηρή ενίσχυση της δημόσιας υγείας και της δημόσιας παιδείας (σχολικά γεύματα), με διασφάλιση των κοινών αγαθών (νερό, ρεύμα). Έγιναν θεσμικές εμβληματικές παρεμβάσεις στην εκπαίδευση και στην έρευνα (όπως ν.4429/2016, ν.4485/17, ν.4521/2018, ν.4547/18, ν.4610/19, Τεχνική εκπαίδευση, κ.ά.). Σημειώθηκε σαφής βελτίωση των συνθηκών κράτησης φυλακισμένων, που ήταν αφόρητες και οδηγούσαν σε διεθνείς καταδίκες της χώρας, ενώ έγιναν και σημαντικές θεσμικές παρεμβάσεις, όπως π.χ. το σύμφωνο συμβίωσης, η αποποινικοποίηση ομοφυλοφιλικών πράξεων, ο εκσυγχρονισμός του ποινικού κώδικα, κ.ά.
Για το κυβερνητικό αυτό έργο είμαστε ικανοποιημένοι/ες, και περήφανοι/ες, διότι αυτό επιτεύχθηκε μέσα στις αντίξοες συνθήκες. Ωστόσο, από το 2018 κι έπειτα, όταν αποκτήθηκε επί τέλους η δυνατότητα για περισσότερο αδέσμευτη νομοθέτηση και διακυβέρνηση, δεν προλάβαμε ή ίσως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν φρόντισε εγκαίρως και σε ικανό βαθμό να χαράξει μια ποιοτικά νέα πολιτική κατεύθυνση για τη χώρα, δόθηκαν ωστόσο πρώτες «ανάσες» στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και γενικά στις εργασιακές σχέσεις.
Η απεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ στη λαϊκή κοινωνική βάση του άρχισε να φθίνει. Το κόμμα επιχείρησε ένα θαμπό κοινωνικό άνοιγμα προς ό,τι αποκλήθηκε «μεσαία τάξη», κάτι το οποίο σε πολιτικό επίπεδο αντιστοιχούσε σε μερική στροφή προς το «Κέντρο» του πολιτικού συστήματος, χωρίς καν να αναληφθούν πρωτοβουλίες για ενσωμάτωσή του στο αξιακό σύστημα της Αριστεράς. Βαθμιαίως, η κοινωνική βάση της Αριστεράς (εργάτες, αγρότες, επαγγελματοβιοτέχνες, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, εκπαιδευτική κοινότητα) συρρικνώθηκε, όπως επίσης παραμερίσθηκαν οι κοινωνικές συλλογικότητες (επιστημονικές ενώσεις, αυτοδιοικητικές παρατάξεις κ.ά) ως συνομιλητές του κόμματος. Το κόμμα μετεξελίχθηκε σταδιακά αποκτώντας μια μονιμότερη αρχηγική δομή, παραμερίζοντας την επίδραση των μελών και των οργανώσεών του προς την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό.
Η αυτοκριτική για την εκλογική ήττα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, στις ευρωεκλογές και στις βουλευτικές εκλογές του 2019 δεν έγινε συστηματικά και συγκροτημένα στο σύνολο των οργανώσεων του κόμματος. Από το 2019 κι εντεύθεν ο ΣΥΡΙΖΑ προσέλαβε έναν αρχηγοκεντρικό χαρακτήρα, ως μόνιμο γνώρισμα πλέον. Αντί οι επιλογές προσώπων με συντονιστικούς ρόλους (π.χ. αυτοδιοικητικά και άλλα στελέχη), η παραγωγή θέσεων και η λήψη αποφάσεων για κρίσιμα θέματα (πράσινο ή μπετόν, κλπ.) να ξεκινούν από διαβουλεύσεις τοπικών και κλαδικών Οργανώσεων, οι αποφάσεις λαμβάνονταν άνωθεν. Ειδική είναι η περίπτωση της πολιτικής εργασίας, όπου τα καίρια αιτήματα του εργατικού κινήματος εντάχθηκαν στο Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ για τα εργασιακά. Γενικά το κόμμα, αν και θα έπρεπε να λειτουργεί ως αναγκαίος δίαυλος δημοκρατικής αντιπροσώπευσης μεταξύ ηγεσίας και βάσης, υποτιμήθηκε. Επιπλέον, η αδιαφορία του κόμματος για αντιπροσώπευση των μαζικών χώρων και για λογοδοσία συνδυάστηκε καλόπιστα με θεωρίες «περί άμεσης δημοκρατίας», οι οποίες βέβαια μπορεί να είναι λειτουργικές και αναγκαίες για μικρές κοινότητες και κινήματα, όμως είναι πρακτικά ανεφάρμοστες στο συνολικό πληθυσμό.
Σήμερα ζούμε σε μια ιστορική περίοδο, στην οποία οι διεκδικήσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς για ουσιαστική δημοκρατία, για τη δυνατή ελαχιστοποίηση της κοινωνικής ανισότητας και για κοινωνικό κράτος δικαίου μπορούν να συναντηθούν με αυτές της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Σε αυτήν την πρόκληση ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θα όφειλε να ανταποκριθεί αποτελεσματικά, πιο τολμηρά και με ένα σφαιρικό πρόγραμμα διακυβέρνησης. Ατυχώς όμως ακολουθήθηκε πορεία υποβάθμισης τόσο των ριζοσπαστικών στοιχείων της Αριστεράς όσο και των ουσιαστικών αρχών της δημοκρατίας (συμμετοχή, αντιπροσώπευση, λογοδοσία).
Γ. Η Οργάνωση Μελών Πανεπιστημιακών ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Θεσσαλονίκης είναι μια πολυμελής και δραστήρια ΟΜ, εντός των πανεπιστημιακών μας ιδρυμάτων, αλλά και ευρύτερα, η οποία πάντοτε λειτουργούσε με αριστερό και δημοκρατικό ήθος, με φρόνηση και πολιτικό πολιτισμό. Ωστόσο, ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί πλέον ευρύχωρο πολιτικό χώρο σύνθεσης διαφορετικών απόψεων και παραδόσεων της Αριστεράς.
Για τους παραπάνω λόγους, οι υπογράφοντες/ουσες αποχωρούμε από την Οργάνωση Μελών Πανεπιστημιακών ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Θεσσαλονίκης και από τον ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ., διότι δεν μας εκφράζει πλέον ιδεολογικά και πολιτικά. Θεωρούμε ότι δεν έχουμε θέση και δεν θέλουμε να συμμετάσχουμε σε μια πορεία απομάκρυνσης από τις αξίες και τις αρχές της ριζοσπαστικής ανανεωτικής και οικολογικής Αριστεράς καθώς και της δημοκρατίας.
Με αίσθημα ευθύνης και αταλάντευτη δέσμευση, μένουμε προσηλωμένοι στην υπεράσπιση του δημοκρατικού και δημόσιου Πανεπιστημίου, στον αγώνα κατά των κοινωνικών ανισοτήτων και αδικιών, στον αγώνα για δημοκρατία, ισότητα, αλληλεγγύη, στην προοπτική του σοσιαλιστικού και οικολογικού μετασχηματισμού.
Υπογράφουσες-Υπογράφοντες Πανεπιστημιακοί (αλφαβητικά)
1. Αγγελόπουλος Γιώργος
2. Αδαμίδης Παναγιώτης
3. Αδάμου Χριστίνα
4. Αυγητίδου Σοφία
5. Γαρύφαλλος Aλέξανδρος
6. Γουλιάνας Κώστας
7. Διβάρης Γιώργος
8. Ζιάκα Αγγελική
9. Καβάλα Μαρία
10. Καζάκος Άρις
11. Καλογιάννης Σταύρος
12. Καλφακάκου Γλυκερία
13. Καμτσίδου Ιφιγένεια
14. Κοιλιάρη Αγγελική
15. Κοτζάμπαση Αθηνά
16. Κρεστενίτης Γιάννης
17. Κυπάρος Αντώνης
18. Κυριαζόπουλος Απόστολος
19. Κωστοπούλου Στέλλα
20. Λαδά Σάσα
21. Μήτρου Γιάννης
22. Μπαλτζής Αλέξανδρος
23. Μπαρτσίδης Μιχάλης
24. Μπετσάκος Βασίλης
25. Μπουντούρογλου Φανή
26. Μυλόπουλος Νικήτας
27. Ναούμ Ιωάννα
28. Νικολαΐδης Μιχάλης
29. Οικονομίδης Παναγιώτης
30. Παναγιωτόπουλος Κυριάκος
31. Παπαδοπούλου Παρασκευή
32. Παπαθεοδώρου Έφη
33. Παρασκευόπουλος Νίκος
34. Πασχάλης Βασίλης
35. Παυλίδου Ελένη
36. Πρίνος Παναγιώτης
37. Σιγάλας Μιχάλης
38. Σταμάτης Δημοσθένης
39. Σταμάτης Κώστας
40. Στάμου Αναστασία
41. Στάμου Γιώργος
42. Στεφανίδης Γιώργος
43. Στυλιανού Άρης
44. Τρανός Τριαντάφυλλος
45. Τσιόκανος Αθανάσιος
46. Τσιριγώτης Γιώργος
47. Φουτάκης Δημήτρης
48. Χαραλαμπάκης Νίκος
49. Χολή Θεοδώρα
50. Ψύλλος Δημήτρης
Το κείμενο αποχώρησης της Οργάνωσης Μελών Εξωτερικού της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται αυτή τη στιγμή μπροστά σε μια βαθιά κρίση. Μια κρίση που ήρθε στην επιφάνεια με την διπλή εκλογική ήττα του κόμματος στις εθνικές εκλογές, αλλά ενυπήρχε εντός του κόμματος όλο το προηγούμενο διάστημα. Μια κρίση που αφορά την εξάντληση και ήττα της στρατηγικής του κόμματος, των συμμαχιών του, του οργανωτικού του μοντέλου και εν τέλει της ίδιας της ταυτότητας του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε σε ηγεμονική πολιτική δύναμη την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Τη στιγμή που το κυρίαρχο μπλοκ δυνάμεων συσπειρώνονταν γύρω από το πολιτικό πρόγραμμα των μνημονίων, ο ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνίστησε εντός των κοινωνικών κινημάτων, έγινε ο πολιτικός τους εκφραστής και έδωσε μια εναλλακτική διέξοδο. Ο κόσμος στήριξε την «πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς», που «δεν κυβέρνησε ποτέ», για την εκπόνηση ενός εναλλακτικού σχεδίου εξόδου από την κρίση. Η ελπίδα γρήγορα όμως κατέληξε σε έναν συμβιβασμό και στην εφαρμογή του 3ου μνημονίου. Παρόλα αυτά η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς, κατάφερε μέσα σε αντίξοες συνθήκες εποπτείας να εφαρμόσει και μια παράλληλη πολιτική που οδήγησε στη μείωση της φτώχιας, των ανισοτήτων, της μαύρης εργασίας. Σημείωσε νίκες στη δικαιωματική πολιτική και οδήγησε στη συμφωνία των Πρεσπών, σύμβολο ειρηνικής επίλυσης διαφορών στη διεθνή σφαίρα.
Η λάθος ερμηνεία της ήττας του 2019 οδήγησε και σε λανθασμένη στρατηγική την περίοδο 2019-2023. Στο όνομα μιας θολής μεσαίας τάξης που απομακρύνθηκε από το κόμμα και τις κάλπες, το κόμμα επέλεξε μια πολιτική και οργανωτική στροφή προς το κέντρο. Η προγραμματική αντιπολίτευση δεν ήταν τίποτα άλλο από απλή εκφώνηση εναλλακτικών διαχειριστικών πολιτικών προτάσεων, πολλές φορές μάλιστα και αντιφατικών μεταξύ τους, στοχεύοντας στην ενσωμάτωση συγκεκριμένων κοινωνικών και συντεχνιακών ακροατηρίων. Αυτή η στρατηγική δεν δημιουργεί κανένα όραμα για την επόμενη μέρα. Δεν απαντάει ούτε στο πώς θα λύσει άμεσα προβλήματα της καθημερινότητας, ούτε στο που θέλει να είναι η ελληνική κοινωνία μακροπρόθεσμα.
Η πολιτική μετατόπιση οργανωτικά αποτυπώθηκε στο πρόγραμμα της «διεύρυνσης». Το άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία όπως διακηρύχθηκε δεν ήταν τίποτα άλλο από την απλή και από τα πάνω συγκόλληση και ενσωμάτωση μηχανισμών και στελεχών της αποτυχημένης κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς. Τη στιγμή που οι οργανώσεις και τα εκλεγμένα όργανα του κόμματος αποδυναμώνονταν, η εξουσία μεταφέρονταν στην ηγεσία και στον πρόεδρο. Το κόμμα μετασχηματίστηκε σε ένα αρχηγοκεντρικό μηχανισμό που δεν συζητάει, δεν συνθέτει δημοκρατικά αλλά αντίθετα κινείται με όρους λαϊκίστικης κινητοποίησης μελών.
Μετά την ήττα στις διπλές εκλογές του 2023 είχαμε την ευκαιρία να ανοίξουμε έναν ειλικρινή διάλογο για την κατάσταση στο κόμμα. Δυνάμεις που θα μπορούσαν να εγγυηθούν αυτό το διάλογο και μια αλλαγή πορείας όμως ηττήθηκαν. Αντίθετα το αποτέλεσμα της εκλογής του κ. Κασσελάκη δείχνει με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι η αποτυχημένη στρατηγική που μας έφερε στο σημερινό σημείο δεν αμφισβητείται. Πολιτικά ο νέος πρόεδρος συνεχίζει και ενισχύει την πολιτική μέσω παράθεσης προτάσεων, χωρίς καμία συνοχή, χωρίς κανένα όραμα, αυτή τη φορά χωρίς όμως και καμιά επεξεργασία, εμμένοντας στην επικοινωνιακή τους απόδοση. Σε αυτή τη διαδικασία δεν διστάζει, ίσως και από άγνοια, να έρθει σε σύγκρουση με τον πυρήνα των ιδεών και αναλύσεων της Αριστεράς και του κόμματος, όπως για παράδειγμα η αναγνώριση του ρόλου του κεφαλαίου στην μείωση των ανισοτήτων.
Εντός του κόμματος το μόνο που έχει να επιδείξει είναι η ενίσχυση του αρχηγοκεντρικού του χαρακτήρα, επιδιώκοντας την απευθείας και διαμεσολαβητή σχέση με τα μέλη και «το λαό», παραμερίζοντας όλες τις άλλες συλλογικές διεργασίες του κόμματος. Κομμάτι αυτού του αρχηγοκεντρισμού είναι και ο αυταρχισμός που επέδειξε μέσω διαγραφών, διορισμών ημετέρων σε θέσεις ευθύνης την επομένη της εκλογής, αντικαταστατικών ρυθμίσεων κ.α. Το πάζλ έρχεται να συμπληρώσει μια νέου είδους πολιτική κινητοποίηση μελών/οπαδών με όρους τοξικότητας, fake news, εσωτερικών εχθρών και δολοφονίας χαρακτήρων, που δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο κάθε προσπάθεια εσωτερικής συζήτησης.
Όλο αυτό το σκηνικό όχι μόνο θίγει την αξιοπιστία του κόμματος αλλά το μετασχηματίζει κιόλας σε κάτι ξένο. Σε έναν μηχανισμό που δεν μπορεί να απαντήσει στις ανάγκες της λαϊκής πλειοψηφίας και της νεολαίας · σε ένα κόμμα που δεν παρέχει το πεδίο συζήτησης και εκπόνησης ενός εναλλακτικού αριστερού πολιτικού προγράμματος.
Σε αυτή την ολοκληρωτική μετάλλαξη του κόμματος δεν είμαστε διατεθειμένοι να βάλουμε πλάτη. Ήδη στελέχη, μέλη και οργανώσεις ολόκληρες αποχωρούν συντεταγμένα από το κόμμα. Σε αυτό το κύμα αποχωρήσεων εντασσόμαστε και εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο. Είμαστε νέοι και νέες, η πλειοψηφία των μελών της ΟΜ εξωτερικού, που βρεθήκαμε εκτός της χώρας εξαιτίας των πολιτικών της οικονομικής κρίσης αλλά και αυτών που ακολούθησαν. Για μας η αριστερά δεν είναι απλά μια πολιτική επιλογή μεταξύ άλλων, αλλά η ελπίδα για την ανασυγκρότηση του τόπου στον οποίο θέλουμε κάποια στιγμή να επιστρέψουμε.
Η ανασυγκρότηση ενός ισχυρού πόλου της οικολογικής και ριζοσπαστικής αριστεράς δεν περνάει πια μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ. Έξω από αυτόν λοιπόν, θα συμβάλουμε ενεργά με όλες μας τις δυνάμεις στη δημιουργία του. Μέσα από συλλογικότητα, μέσα από κοινωνικά κινήματα. Σε αυτές τις κοινωνικές διεργασίες γεννήθηκε η αριστερά, σε αυτές θα ανασυγκροτηθεί.
Βερυκόκκου Νεφέλη Νικολέτα (Γερμανία)
Δούσμανης Γιάννης (Ολλανδία)
Ελαγκούζ Γιασμίν (Γερμανία)
Ελαγκούζ Σαντία (Γερμανία)
Κλάδου Ξανθίππη (Λουξεμβούργο)
Λάμπης Κώστας (Ολλανδία)
Μανιάδης Γιάννης (Αγγλία)
Μεκέσης Νίκος (Πολωνία)
Μελίδης Κυριάκος (Γερμανία)
Μεργούπης Νίκος (Ολλανδία)
Ξανθοπολύλου Μαρία Μαρκέλα (Γερμανία)
Παναγιωτόπουλος Ραφαήλ (ΗΠΑ)
Παντώτης Αθανάσιος (Γερμανία)
Παπαγεωργίου Κατερίνα (Βουλγαρία)
Ρεμπάτσιος Θάνος (Πορτογαλία)
Σούφτας Στέργιος (Ολλανδία)
Τούσης Αλκίνοος (Ολλανδία)
Φλώρου Ιώ (Γαλλία)
Χαραλάμπους Αντώνης (Δανία)
