«Για αυτό το θέμα – των υποκλοπών- η εισαγγελία δεν με ενόχλησε ποτέ. Εγώ πήγα οικειοθελώς να καταθέσω. Δεν μου έκαναν σχεδόν καμία ερώτηση. Από εκεί να δεις πόσο σοβαρά το πήραν». Η Άρτεμις Σίφορντ, πρώην στέλεχος ασφαλείας στη Facebook, που είχε τεθεί υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ και το Predator, απαντά στο αθωωτικό για την κυβέρνηση πόρισμα του Αρείου Πάγου για το μέγα σκάνδαλο των υποκλοπών με μια οργισμένη ανάρτηση στο Facebook.
Ολη της η ανάρτηση:
«”Από την έρευνα της Δικαιοσύνης δεν προέκυψε σύνδεση της ΕΥΠ ή άλλης κρατικής υπηρεσίας (ΕΛ.ΑΣ. ή Αντιτρομοκρατικής) με το κακόβουλο λογισμικό Predator και τις καταγγελλόμενες παράνομες παρακολουθήσεις πολιτικών, κρατικών λειτουργών δημοσιογράφων και λοιπά.” Απόλυτη μπανανία. ‘Εχουμε ακόμα την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει ανεξάρτητη και ικανή δικαιοσύνη στην Ελλάδα, και εδώ κοτζάμ Αρειος Πάγος δεν μπορεί να βρει σχέση ΕΥΠ και Predator ενώ: – Η δική μου υπόθεση και ΜΟΝΟ αποκλείει άλλη εξήγηση, αφού δεν υπήρχε άλλος τρόπος για τους χειριστές του Predator να ξέρουν για το ραντεβού του κόβιντ αν δεν είχαν πρόσβαση μέσω ΕΥΠ. Η μόνη άλλη εξήγηση, πολύ λιγότερο πειστική αλλά και πολύ περισσότερο προβληματική, θα ήταν να έχει γίνει από το Ψηφιακής (που είχε τον εμβολιασμό) – πάλι δηλ το κράτος. Τι έχει να πει για αυτό ο Άρειος Πάγος; – Την εξαιρετική δουλειά του IInsideStory και άλλων μέσων ερευνητικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα αλλά και διεθνών μέσων όπως το New York Times, την ενδελεχή έρευνα του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου, την δουλειά του Citizen Lab, κτλ, για την σχέση ΕΥΠ και Predator. – To πιο προσβλητικό από όλα είναι ότι πάμπολλα μέλη τις υπουργικής παράταξης και ακόμα και μερικά μέλη της οικογένειας Μητσοτάκη σου παραδέχονται συνεχόμενα κατ’ ιδίαν ή και ανοικτά σε dinner parties στην Αθηνα οτί “ναι μωρέ ο Γρηγόρης παρεκτράπει, αλλά ο Κυριάκος δεν ήξερε τίποτα” – αλλά παρόλα αυτά ο Αρειος Πάγος δεν μπόρεσε να βρει στοιχεία. Ο κόσμος το έχει βούκινο, και εμείς κρυφό καμάρι. Μια φορά στο παρελθόν που με είχαν καλέσει ως μάρτυρα για ένα τιποτένιο πλημμέλημα στον Πειραιά, με είχαν ξεσκίσει στης προσκλήσεις για κατάθεση. Για αυτό το θέμα η εισαγγελία δεν με ενόχλησε ποτέ – εγώ πήγα οικειοθελώς να καταθέσω. Δεν μου έκαναν σχεδόν καμία ερώτηση. Από εκεί να δεις πόσο σοβαρά το πήραν. Και να μην σας νοιάζει το Predator παιδιά, η ανεξάρτητη και ικανή δικαιοσύνη είναι σπουδαίο πράγμα. Τι έγινε με την υπόθεση για τα Τέμπη; Για την Πύλο; Μόνο η υπόθεση για το Μάτι συνεχίζεται ευτυχώς και ως φαίνεται μέχρι τώρα επιτυχώς, η οποία (surprise, surprise) αφορά προηγούμενη κυβέρνηση. Και δεν είναι μόνο θέμα δικαιοσύνης. Τα πέντε χρόνια που γύρισα στην Ελλάδα από την Αμερική (για να προσφέρω! χα) μου έμαθα από πρώτο χέρι ότι το πολιτικό κατεστημένο στην Ελλάδα είναι 50% ανίκανοι ΚΑΙ διεφθαρμένοι, 20% απλά ανίκανοι, 20% ικανοί αλλά διεφθαρμένοι και μόνο το υπόλοιπο 10% ικανοί και ακέραιοι – ήρωες. Αυτό ισχύει στην Νέα Δημοκρατία σχεδόν όσο και στον Σύριζα. Απλά οι πρώτοι είναι λίγο περισσότερο ικανοί, που τους βοηθάει να καταφέρνουν να φαίνονται και λιγότερο διεφθαρμένοι. Και για όσους είναι έτοιμοι να πουν “μα κοίτα στην Αμερική είναι χειρότερα” (κλασικός Ελληνικός χειρισμός εντωμεταξύ για μην παίρνουμε ευθύνες όταν τα σκατώνουμε), έχω να σας πω ότι, πάλι εκ πείρας, όχι δεν είναι. Γιατί αν και ο Τραμπ είναι όντως χειρότερος από τον Μητσοτάκη, στην Αμερική υπάρχει μια ολόκληρη τάξη από ικανούς και ακέραιους Δημοκρατικούς και ακόμα και μερικούς Ρεπουμπλικάνους που αντιστέκονται, μαζί με θεσμούς και κοινωνία των πολιτών. Στην Ελλάδα έχεις καμιά εικοσαριά άτομα, κυρίως δημοσιογράφους και δικηγόρους. Αν ξέρετε και άλλους που είναι και ικανοί και ακέραιοι και ασχολούνται με ”τα κοινά” – πείτε μου – χρειάζομαι λίγη ελπίδα. Μανάδες και πατεράδες, στείλτε τα παιδία σας στο εξωτερικό. Αν είστε νέοι, φύγετε. Σας αξίζει κάτι καλύτερο, και πιστέψτε με – υπάρχει εκεί έξω. Η Ελλάδα είναι ηθικά και θεσμικά χρεοκοπημένη, και τα πράγματα δεν γίνονται καλύτερα όσα τραπεζοκαθίσματα και ξαπλώστρες και να βάλουμε για τουρίστες. Η καλύτερη επιλογή που έκανα ποτέ ήταν να φύγω από την χώρα – και δεν ήταν εύκολη. Επρεπε να χάσω τον ρομαντισμό μου ότι τα πράγματα για την χώρα μπορούν να βελτιωθούν, και ότι και εγώ μπορώ να βοηθήσω.» Artemis Seaford
