Ο Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος (1946-49) αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στη νεότερη εθνική μας ιστορία. Μαζί με τη Ρωσική Επανάσταση, τον ισπανικό εμφύλιο και τα πρόσφατα γεγονότα της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, θα μπορούσαμε να τον κατατάξουμε ανάμεσα στις μεγάλες εσωτερικές συγκρούσεις της Ευρώπης του 20ού αιώνα.
Οι ρίζες της ελληνικής αδελφοκτόνας αυτής σύρραξης μπορούν να ιχνηλατηθούν στις πολλαπλές ρήξεις και συγκρούσεις που ξέσπασαν στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας σε προηγούμενες δεκαετίες και ιδιαίτερα στα χρόνια της κατοχής και μάλιστα στην περίοδο της λευκής τρομοκρατίας (1945-46).
Η εμπειρία της κατοχής επηρέασε αποφασιστικά την πλειοψηφία των Ελλήνων. Από τη μια πλευρά ήταν η διαμορφωθείσα κατάσταση: ο πόλεμος, η πείνα, η ανομία και η αναρχία, ιδιαίτερα στην επαρχία, η υποταγή του κρατικού μηχανισμού στον εχθρό, η αναξιοπιστία και η παράλυση των παλαιών πολιτικών ηγεσιών. Από την άλλη αναδύθηκε κάτι το καινούργιο και δυναμικό: το εαμικό κίνημα, το οποίο δεν περιορίσθηκε στον αγώνα εναντίον των κατακτητών αλλά οραματιζόταν και προσπάθησε να διαμορφώσει μια κοινωνία πολύ διαφορετική από την προπολεμική, σε νέες βάσεις, με άλλες αξίες, με νέους στόχους και προοπτικές. Όμως ο έντονος αντιστασιακός ριζοσπαστισμός που αναπτύχθηκε εκείνα τα χρόνια, αν και δεν ήταν σαφής, οριοθετημένος και ενιαίος, όπως τον θέλησε ίσως ο συμφιλιωτικός μύθος που δημιουργήθηκε μετά το 1974, προκάλεσε την αντίδραση εκείνων που επιθυμούσαν τη διατήρηση των προπολεμικών κοινωνικο-πολιτικών δομών εξουσίας και ιεραρχιών, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν εμφύλιες διαμάχες πρώτα ανάμεσα στους αντιστασιακούς και τους συνεργάτες των Γερμανών και έπειτα ανάμεσα στις ίδιες τις αντιστασιακές οργανώσεις. Οι διαμάχες αυτές οδήγησαν σε μια ιδεολογική ένταση και πολιτική πόλωση, η οποία οξύνθηκε το Δεκέμβριο του 1944. Έξι μήνες πριν από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις επενέβησαν, προασπιζόμενες τα συμφέροντα της χώρας τους στην ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, για να συντρίψουν το ισχυρό εαμικό κίνημα.
Θα αναρωτηθεί κανείς γιατί θυμηθήκαμε σήμερα τον Ελληνικό εμφύλιο.
Η πολιτική κατάσταση ,σήμερα , στην Ελλάδα χαρακτηριζεται από ακραία πόλωση λόγω των επερχόμενων εκλογών, κάτι που έχει συμβεί πολλές φορές κατά τη μεταπολιτευση.
Σε καμία περίπτωση δεν έχει ομοιότητα με τον ένοπλο Ελληνικό εμφύλιο .Εκείνο που θυμίζει τα γεγονότα του 1944 είναι η αντιμετώπιση των νικημένων από τους τότε νικητές.
Ο χαμένος των επερχόμενων εκλογών θα αντιμετωπισει πρωτόγνωρη οργή από την πλευρά του νικητή .
Αυτό είναι βέβαιο ότι θα πλήξει την εσωτερική συνοχή.
Εκτός αν ακουστούν οι πιο μετριοπαθείς φωνές…
