Με ένα ποσόν που δεν αντιστοιχεί ούτε με… μισό πακέτο τσιγάρα, πολύς λόγος γίνεται για… οικονομική ανάσα, με μια αύξηση τον κατώτατο μισθό. Αστεία πράγματα! Εκτός και αν δεχθούμε ότι… επιτέλους ακούστηκε η λέξη… «αύξηση»! Τότε χαλάλι η κοροϊδία της ουσίας!
Βέβαια, να μην μιλάμε για την κατάργηση του… ΥΠΟκατώτατου… Μια σκέτη ντροπή! Ένα άθλιο δημιούργημα της «πεφωτισμένης» κυβέρνησης Παπαδήμου τον Φεβρουάριο του 2012, που τον είχαν εγκρίνει, ως ένα από τα… “σωσίβια” στην οικονομική κατρακύλα από το “μαζί τα φάγαμε”, οι κυβερνητική εταίροι… ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ!
Και όταν μιλάμε για ΥΠΟκατώτατο, μιλάμε για τον “χορό του Ζαλόγγου” της νεολαίας, που προτού πιαστεί για το “σάλτο μορτάλε”, έριχνε τα όνειρα και τις ελπίδες της στον μνημονιακό Καιάδα! Ή, στην καλύτερη περίπτωση, αν είχε τη δυνατότητα, τραβούσε για άλλες πολιτείες…
Ήταν το οδυνηρό αποτέλεσμα της σκέψης των “πεφωτισμένων”, ότι θα λειτουργήσει ως κίνητρο προς τους εργοδότες, για την απασχόληση νέων, οι οποίοι έκαναν τα πρώτα τους βήματα στην αγορά εργασίας.
Ναι, ο ΥΠΟκατώτατος λειτούργησε, αλλά όχι για να μειώσει την ανεργία… αλλά ως εργαλείο εργασιακής εκμετάλλευσης της νεολαίας και όργανο πίεσης των άλλων εργαζόμενων.
Η “αύξηση” του κατώτατου τώρα, μόνο σαν χαμένη λέξη η οποία πολιτικά ξεσκονίστηκε, μπορεί να αξιολογηθεί. Αύξηση! Να ακούν τα αυτιά και να ψάχνουν να βρουν την έξοδο από τον λαβύρινθο. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι όταν θα σβήσουν τα φώτα από τις γραμμές της είδησης, τίποτε δεν θα έχει αλλάξει. Κανείς δεν θα την νιώσει στην χιλιοκλεμένη ζωή του.
Αντιθέτως, το πιο πιθανό είναι, επειδή αυτοί που καλούνται να την καταβάλουν, λένε, ότι αφού δεν συνοδεύεται από μέτρα ελάφρυνσης… «θα καταβληθεί από το ίδιο πορτοφόλι”… θα χαθεί μέσα στις δαιδαλώδεις διαδρομές των προσωπικών συμφωνιών!!
Είτε το θέλουμε είτε όχι! Και η απόγνωση συνεχίζεται
