Κύμα έντονων κοινωνικών αντιδράσεων σαρώνει όλη την Ευρώπη με αιχμή την ακρίβεια αλλά και την συνολική οικονομική συγκυρία.
Το ράλι των τιμών, το αίτημα για αυξήσεις στους μισθούς αλλά και για μέτρα έναντι της κλιματικής αλλαγής έχουν βγάλει τους πολίτες στους δρόμους φέρνοντας σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση τις κυβερνήσεις .
Είναι προφανές, ότι το κύμα δυσαρέσκειας, σε κάποιες χώρες “βουβό” σε κάποιες άλλες πιο ηχηρό, σαρώνει την κοινή γνώμη της Ευρώπης που αναζητεί λύσεις και κοινό βηματισμό.
Αν ρίξει κάποιος μια ματια στα αποτελέσματα των εκλογών όπου αυτές έγιναν πρόσφατα θα δει τεράστια ενίσχυση των Ευρωσκεπτικιστικων δυνάμεων .Το παράδειγμα της Ιταλίας με την Μελονι , η Σουηδία με τους «λευκούς Σουηδούς» , το VOX στην Ισπανία , η Λε Πεν στην προεδρική εκλογή και ο Μελανσον στις βουλευτικές εκλογές στην Γαλλία , οι διαδηλώσεις σε Γερμανία και Τσεχία , Ο Ορμπαν στην Ουγγαρία, η επιστροφή Μπορισωφ στην Βουλγαρία , η αναταραχή στην Βρετανία και πάει λέγοντας …
Σε σχέση με τις ηγεσίες, πέρα από τους εθνικούς σχεδιασμούς, κύρια με μέτρα δημοσιονομικής επέκτασης, ώστε να καταλαγιάσουν οι αντιδράσεις, δε φαίνεται κάτι άμεσο. Και πάλι επιλέγεται μια «χρεοκοπημένη» διαδικασία για να ληφθούν οι όποιες αποφάσεις, με τη Γερμανία και πάλι να προτάσσει το εθνικό της συμφέρον πυροδοτώντας εντάσεις.
Το όλο πάντως κλίμα αναμένεται να επιβαρυνθεί περαιτέρω καθώς η Ευρώπη και ο κόσμος συνολικά, δύο χρόνια μετά την πανδημική κρίση, βρίσκονται αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη ενεργειακή κρίση εδώ και αρκετές δεκαετίες. Οι διαταραχές προσφοράς στην ενέργεια, σε συνέχεια των προβλημάτων στις διεθνείς εφοδιαστικές αλυσίδες, ωθούν τον πληθωρισμό σε ιστορικά υψηλά επίπεδα που έχουν να καταγραφούν από τη δεκαετία του 1980.
Αν και αρχικά, οι δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία επιδείνωσαν τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της Ρωσίας, ωστόσο δε φαίνεται να την έπληξαν στο βαθμό που αναμενόταν. Ο αποκλεισμός της ένατης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο από την πρόσβαση σε ξένη τεχνολογία έχει μειώσει τη δυναμική της ανάπτυξής της κατά το ήμισυ. Παρά τα προβλήματα αυτά, όμως, φαίνεται ότι η Ρωσία απέφυγε την οικονομική κατάρρευση, στηριζόμενη κυρίως σε εναλλακτικές αγορές για τις εξαγωγές, όπως η Ινδία και η Κίνα.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που αμφισβητούν τα επίσημα στοιχεία του ΑΕΠ, αλλά από κάποιες άλλες αναλύσεις διαφαίνεται και ήπια ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητάς της Ρωσίας . Άρα φθανουμε σε ένα συμπέρασμα που μιλαει για την απόλυτη χρεοκοπία της Ευρωπαϊκής πολιτικής σε όλα τα επίπεδα . Τόσο οικονομικής , όσο και πολιτικής αφού η ενίσχυση των ακραίων δυνάμεων μπορεί να οδηγήσει και στο επόμενο βήμα . Στην διάλυση…
