Αν κανείς γυρίσει λίγο πιο πίσω στο ξεκίνημα των κινητοποιήσεων στη Γαλλία θα δει ότι περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι, γνωστοί πλέον από τα κίτρινα γιλέκα που φορούν, διαδηλώνουν, με αφορμή τις γενναίες αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων. Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών περίπου 8.000 χιλιάδες είναι αυτοί που διαδηλώνουν στο Παρίσι.
Η αντίδραση του προέδρου Μακρόν στο Twitter ήταν ιδιαίτερα έντονη: «Ντροπή σε εκείνους που επιτίθενται στις δυνάμεις ασφαλείας, σε συμπολίτες τους και δημοσιογράφους. Για τέτοιες πράξεις βίας δεν υπάρχει θέση στην χώρας μας».
Χρειάστηκε να διαδηλώσουν τα «κίτρινα γιλέκα» για να μετρήσει η Γαλλία τις «πληγές» της.
Των διαδηλωτών που νιώθουν αγανάκτηση για τις φορολογικές αυξήσεις εδώ και πέντε χρόνια, μιας χώρας που διολισθαίνει σταθερά στη φτώχεια. Στα 9 εκατομμύρια υπολογίζονται οι φτωχοί σήμερα στη Γαλλία.
Οι αυξήσεις στα καύσιμα ήταν απλώς η αφορμή. Η ανασφάλεια για το άδειο βαλάντιο στο τέλος του μήνα ήταν εκείνη που πυροδότησε την, χωρίς προηγούμενο, λαϊκή κινητοποίηση. Η πείνα υπήρξε πάντα αδελφή της εξέγερσης.
Πολλοί ταξίδεψαν ολονυχτίς για να φθάσουν στο ραντεβού στο Παρίσι, στα Ηλύσια με στόχο το προεδρικό μέγαρο και την πλατεία Κονκόρντ, εκεί που οι επαναστατημένοι πρόγονοι τιμώρησαν κάποτε τους βασιλείς τους.
«Είμαστε συνταξιούχοι και έχουμε χρόνο και πείσμα» παραδέχθηκε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. Στην κινητοποίηση έχουν θέσει όλες οι ηλικίες.
Τελευταία έρευνα του ινστιτούτου Odoxa-Dentsu δίνει ότι σχεδόν το 77% των Γάλλων θεωρούν δικαιολογημένη την κινητοποίηση των «κίτρινων γιλέκων», το 78% μάλιστα εκτιμούν ότι αγωνίζονται για το γενικό συμφέρον .
Την ίδια στιγμή το 82% των Γάλλων θεωρούν ότι ο Εμανουέλ Μακρόν θα πρέπει να ακυρώσει τις αυξήσεις στα καύσιμα που προγραμματίζει για τον ερχόμενο Ιανουάριο.
Εμείς δεν θα υποστηρίξουμε ότι τα «κίτρινα γιλέκα» αποτελούν γενικευμένη εξέγερση.
Θα επισημάνουμε όμως ότι στους διαδηλωτές περιλαμβάνονται και αγωνίζονται , φτωχοί ,εκπρόσωποι της μεσαίας τάξης, νέοι, φοιτητές, αριστεροί, αναρχικοι ,ακροδεξιοί, οπαδοί της Λεπέν, αντιευρωπαϊστές και πολλοί άλλοι. Όλοι δίπλα δίπλα με ένα κοινό σκοπό ,την διαδήλωση.
Αυτός ίσως είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την σημερινή Ευρωπαϊκή νομενκλατούρα.
