Ζούμε δωρεάν, χωρίς να πληρώνουμε ούτε ένα λεπτό!
Ο αέρας -όπως μας έχει πει ο Τούρκος ποιητής Ορχάν Βελή και είναι πολύ επίκαιρος- είναι δωρεάν, το σύννεφο και η βροχή δωρεάν, κάμποι, βουνά και λάσπη, όλα δωρεάν.
Η θέα του πλούτου δωρεάν, μαζί και οι βιτρίνες δωρεάν βέβαια, το γλυφό νερό δωρεάν, η φτώχεια και η απόγνωση δωρεάν.
Πληρώνουμε μόνο το ψωμοτύρι…
Ζούμε στ’ αλήθεια δωρεάν, χωρίς να πληρώνουμε ούτε ένα λεπτό του ευρώ.
Και ακριβώς επειδή ζούμε δωρεάν, μπορούμε και να ακούμε ό,τι λέγονται δωρεάν και να μην σκοτιζόμαστε απ’ όλους αυτούς που δωρεάν μας χάρισαν… την «ευτυχία» του “δωρεάν”!
Και τον τελευταίο ιδίως καιρό, τους ακούμε πολύ συχνά και πάντα δωρεάν να τα λένε!
Ακούμε για παράδειγμα, ότι οι «φύλακες» της Δημοκρατίας… δίνουν πόνο στη Δημοκρατία!
Ακούμε ότι οι «φύλακες» αυτοί είναι… “πολιτικά ηλίθιοι”, είναι… “γιο-γιό” στις λεγόμενες δημοκρατικές διαδικασίες και επί πλέον μαθαίνουμε ότι οι… φράντζες, αρσενικές ή θηλυκές, δημιουργούν προβλήματα στους θεσμούς της Δημοκρατίας!
Μα πού ζούμε; Ποιούς ακούμε… έστω και αν δεν πληρώνουμε τίποτα;
Τίποτα λοιπόν δεν είναι τυχαίο… Όλα έχουν την αρχή και πάλι την αρχή και ποτέ το τέλος τους!
Και επειδή στην Ελλάδα ζούμε και το «δωρεάν» είναι πλέον ζωτικής σημασίας, να παρηγοριόμαστε με ένα πράγμα…
Ότι είναι και επιτυχία που ζούμε, με τόσες ……(ό,τι θέλετε συμπληρώνετε) που ακούμε και πάντα χωρίς να πληρώνει κανένας!
