Του Βασίλη Ταλαμαγκα
Σε όλη την προεκλογική περίοδο ελάχιστα συζητήθηκαν τα εθνικά θέματα . Κάποια σοβαρά πολιτικά πρόσωπα, μίλησαν για την ανάγκη να λυθούν οι διαφορές με την Τουρκία , στην Χάγη .
Οι δυο χώρες έχουν μακρά ιστορική εμπειρία διμερών διενέξεων . Η πλειοψηφία αυτών , αφορά το Αιγαίο Πέλαγος, εκτεινόμενη από τις θαλάσσιες περιοχές ως τον εναέριο χώρο. Αν και σπάνια, είχαμε περιόδους φιλικών σχέσεων, ακόμη και απευθείας συνομιλιών επί των διαφορών, σε αρκετές περιπτώσεις, όπως στη Βέρνη (Νοέμβριος 1976), στο Μοντρέ (Μάρτιος 1978), στη Νέα Υόρκη (Οκτώβριος 1988) και στη Μαδρίτη (Ιούλιος 1997) υπήρξαν προσπάθειες σύγκλισης .
Αν για κάποιους στην Ελλάδα η Χάγη φαντάζει σαν μερική λύση ,τα δεδομένα στην πορεία προς το διεθνές δικαστήριο πρέπει να εξεταστούν διεξοδικά και με βάση τις συνεχείς προκλήσεις στο διάβα του χρόνου ,από την πλευρά της γείτονος .
Και αυτό γιατί η Τουρκία δεν θα συνυπογράψει προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο παρά μόνο αν πρόκειται να πραγματοποιηθεί συζήτηση επί όλων των θεμάτων πάνω στα οποία η ίδια θεωρεί ότι έχουμε διαφορές. Δηλαδή γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, υφαλοκρηπίδα των νησιών, ΑΟΖ.
Αν η Ελληνική πολιτική ηγεσία προσφύγει τελικά στην Χάγη θα πρέπει να κατανοήσει εκ των προτέρων, ότι οι συγκεκριμένες αποφάσεις του δικαστηρίου είναι τελεσίδικες, ενώ δεν έχει καταγραφεί ποτέ κάποια περίπτωση μη εφαρμογής απόφασης της Χάγης.
Η Ελλάδα αναγνωρίζει ως βασική και μόνη διαφορά με την Τουρκία, το ζήτημα του προσδιορισμού της υφαλοκρηπίδας. Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι η υφαλοκρηπίδα πρέπει να οριοθετηθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, ενώ η Τουρκία υποστηρίζει ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν δικαίωμα υφαλοκρηπίδας και ότι η εγγύτητα των ελληνικών νησιών στα τουρκικά παράλια αποτελεί «ειδική περίσταση» που δικαιολογεί απόκλιση από την αρχή της μέσης γραμμής.
Η Τουρκία, μάλιστα, δεν έχει κυρώσει ούτε τη Διεθνή Συνθήκη για την Υφαλοκρηπίδα του 1958, ούτε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, οι οποίες ορίζουν την υφαλοκρηπίδα και τρόπους οριοθέτησής της.
Οι αποφάσεις της Χάγης τείνουν να είναι πάντα συμβιβαστικές. Η ελληνική πολιτική ηγεσία που θα το αποφασίσει, πρέπει να ανατρέξει στην Ελληνική ιστορία .
Στην σημερινή κρίσιμη εποχή με τις τεράστιες γεωπολιτικές ανακατατάξεις, θα πρέπει να συνεκτιμηθούν τα πάντα .
