Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Με την απαράμιλλη δεινότητά του στο σκοράρισμα ο Αντώνης Αντωνιάδης, ο αποκαλούμενος «ψηλός» του Παναθηναϊκού,
έγραψε χρυσές σελίδες ιστορίας στο ελληνικό και στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, έχοντας ενεργό ρόλο στην κορυφαία
συμμετοχή του Παναθηναϊκού στο τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης, με τον κολοσσό Άγιαξ,
απoτελώντας συνάμα έναν απο τους πρώτους σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος καταγράφοντας πολλές φορές πρωτιές σαν πρώτος σκόρερ της Α΄ Εθνικής – επίδοση που του χάρισε και το ασημένιο παπούτσι το 1972, με το ακατάρριπτο ρεκόρ των 39 γκολ στο πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής – και δικαίως καταγράφεται από την αθλητικογρα-φική κριτική ως ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Συντελώντας ακόμα καθοριστικά μαζί με τον στρατηγό των γηπέδων μας Μίμη Δομάζο και τα άλλα φοβερά παιδιά του Παναθηναϊκού, τους Τάκη Οικονομόπουλο, Κώστα Ελευθεράκη, Άνθιμο Καψή, Φραγκίσκο Σούρπη, Αριστείδη Καμάρα, Γιάνη Τομαρά, Γιώργο Βλάχο, Χάρη Γραμμό, Τότη Φυλακούρη, Μήτσο Δημητρίου, Βασίλη Κωνσταντίνου, υπο την εμπνευσμένη τεχνική ηγεσία του «ιπτάμενου συνταγματάρχη» Φέρεντς Πούσκας – που θεωρείτο ως ποδοσφαιρι-στής μαζί με τους Πελέ, Κρόϊφ, Εουσέμπιο και Αλφρέντο Ντι Στέφανο, ως ένας εκ των κορυφαίων του παγκοσμίου ποδοσφαίρου – στην θρυλική πορεία του Παναθηναϊκού, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης. Παράλληλα αποτέλεσε με τον αξεπέραστο μπαλαδόρο του ελληνικού ποδοσφαίρου Μίμη Δομάζο στον Παναθηναϊκό , ένα εκρηκτικό, εκπληκτικό δίδυμο, δοθέντος ότι ο μοναδικός Μίμης, με τις αριστοτεχνικές ντρίμπλες του και τις γεωμετρικής ακριβείας ασίστ- μπαλιές του, έδινε την ευκαιρία στο δεινό εκτελεστή «ψηλό», να στέλνει ατέρμονα τη μπάλα
στα δίχτυα και να εξακοντίζει στον ακήρατο ουρανό της ποδοσφαιρικής ευτυχίας, τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, αλλά και τους φιλάθλους ευρύτερα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο διαβόητος «ψηλός που είχε την ικανότητα με τις ξερές κανονιές – βολίδες του, από τη μεγάλη περιοχή να σκοράρει
στην κυριολεξία από όπου το ήθελε και να συνιστά τρόμο για τους έλληνες τερματοφύλακες, πρωταγωνίστησε σε
κορυφαίες στιγμές του ελληνικού ποδοσφαίρου και με τις αξεπέραστες επιδόσεις του αφ ενός να πρόσφερε ξεχωριστές στιγμές ποδοσφαιρικής
ευδίας στο φίλαθλο κοινό, αφετέρου καταχωρίστηκε στους μεγάλους κανονιέρηδες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και βεβαίως όπως
προαναφέραμε στη μακρά και επιτυχημένη πορεία για 22 περίπου χρόνια, του κορυφαίου μας επιθετικού, δεν μπορεί να λείπει η
σημαντική στιγμή του παναθηναϊκού στο Γουέμπλεϊ, όταν το 1971 μετά από μία φρενήρη πορεία όπου και κατέβαλε τις Ζενές Ες,
Σλόβαν Μπρατισλάβας, Έβερτον και τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου, έφτασε στο τελικό με τον
ακατανίκητο Άγιαξ του Γιόχαν Κρόϊφ, του Νέσκενς, του Κρολ κ.α.
και στην οποία ο αξεπέραστος «ψηλός» είχε ξεχωριστή συμμετοχή και προσφορά,
αναδεικνυόμενος τότε πρώτος σκόρερ της ευρωπαϊκής διοργάνωσης με 10 γκολ, αλλά και
σκοράροντας σε κρίσιμα παιχνίδια που αποτέλεσαν το σημείο καμπής, για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να
φτάσει στο ιστορικό τελικό με τον Άγιαξ. Ο Αντώνης Αντωνιάδης σκόραρε τότε στα τα παιχνίδια με όλους τους
αντιπάλους του ΠΑΟ στην ξέφρενη κούρσα του και εδραίωσε την πρόκρισή του στο τελικό με τον Άγιαξ , όταν
στον προημιτελικό με τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου στο στάδιο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας – το πρώτο παιχνίδι στο Βελιγράδι είχε έρθει 4-1
υπέρ του Ερυθρού Αστέρα, με το πολύτιμο γκολ της τιμής αλλά και σωτήριο τελικά για την πρόκριση του Παναθηναϊκού να το σημειώνει ο Καμάρας – ο ψηλός είχε σημειώσει το
πρώτο και το δεύτερο γκολ από τα τρία που σημείωσε ο Παναθηναϊκός, ώστε να μπορέσει με το εκτός έδρας γκολ στο Βελιγράδι 1-4, και με το 3-0 τελικά να αποκριθεί στον τελικό.
Στην πολύπλαγκτη και
επιτυχημένη πορεία
του στην Β΄ και στην Α΄
Εθνική ο Αντώνης
Αντωνιάδης σκόραρε
διαρκώς, ατέρμονα σαν
ένα ασταμάτητο
κανόνι, κερδίζοντας το
προσωνύμιο του
«κανονιέρη» του
ελληνικού
ποδοσφαίρου, που του
χάρισαν οι φίλαθλοι,
αλλά και οι
αθλητικογράφοι μας. Πρώτος σκορ έτσι αναδείχτηκε το 1967 στη Β΄ Εθνική με 20 γκολ, το
1968, επίσης στη Β΄ Εθνική με 23 γκολ, το 1970, πρώτος σκόρερ στην Α΄ Εθνική με 25 γκολ,
το 1971, πρώτος σκόρερ του Κυπέλλου
Πρωταθλητριών Ευρώπης με 10 γκολ –
στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης
ο Αντώνης Αντωνιάδης σημείωσε τα 4 απ
τα 10 του γκολ, εναντίον της
Λουξεβουργιανής Ζενές Ες στην εντός
έδρας νίκη με 5-0 του Παναθηναϊκού,
που αποτέλεσαν από τότε επίδοση
ρεκόρ ποδοσφαιριστή ελληνικού
συλλόγου σε ευρωπαϊκή διοργάνωση και
βεβαίως αποτέλεσαν ζωτικής σημασίας
για την περαιτέρω πορεία του
Παναθηναϊκού στο τελικό με τον Άγιαξ-
το 1972 πρώτος σκόρερ στο
πρωτάθλημα της Α΄ Εθνικής με 39 γκόλ,
που του χάρισαν και το ασημένιο
παπούτσι ως δεύτερος μεγαλύτερος
σκόρερ σε όλη την Ευρώπη, το 1973
πρώτος σκόρερ στην Α΄ Εθνική με 22
γκολ, το 1974 1ος σκόρερ με 26 γκόλ και
το 1975 1-ος σκόρερ στην Α΄ Εθνική
επίσης με 20 γκολ. Μία μακρά αλυσίδα
με πρωτιές στο σκοράρισμα που ανεδείκνυαν με ενάργεια την εκτελεστική του δεινότητα
αλλά και το αξεπέραστο επιθετικό ένστικτο που είχε ο μέγιστος Αντώνης Αντωνιάδης,
ώστε να βρίσκεται τοποθετημένος κατάλληλα σε κρίσιμες φάσεις και να μπορεί να
σκοράρει ατέρμονα. Στην Α΄ Εθνική σκόραρε 188 φορές, ενώ σημείωσε και 65 γκολ στο
Κύπελλο Ελλάδος που τον κατατάσσουν αντίστοιχα στην 5η θέση στους σκόρερς της Α΄
Εθνικής, μετά από τους Θωμά Μαύρο, Κριστόφ Βαζέχα, Μίμη Παπαϊωάννου και Γιώργος
Σιδέρη και στη δεύτερη θέση στους σκόρερς του Κυπέλλου Ελλάδος. Συνολικά ο Αντώνης
Αντωνιάδης στην Α΄ και στη Β΄ Εθνική σημείωσε 261 γκόλ.
Ο αγαπημένος «ψηλός» του ελληνικού ποδοσφαίρου είδε το φως της ζωής στο Πετροχώρι
Ξάνθης στις 25 Μαΐου του
1946 και από νεαρή
ηλικία εκδήλωσε τις
ξεχωριστές του αρετές και
ικανότητες στο φάσμα
του ποδοσφαίρου. Την
επίσημη πρωτόλεια
εμφάνισή του έκανε στα
ποδοσφαιρικά γήπεδα με
την «Ασπίδα Ξάνθης¨,
όπου σύντομα ξεχώρισε
και διακρίθηκε για την
ενάρετη ποδοσφαιρική
του φυσιογνωμία.
Σύντομα προξένησε το
ενδιαφέρον τον μεγάλων
ομάδων του κέντρου με
προεξάρχοντα τον
Παναθηναϊκό, όπου και τον απέκτησε το 1968, εντάσσοντάς τον στο ποδοσφαιρικό
δυναμικό του. Στον Παναθηναϊκό που υπήρξε το προπύργιο της ποδοσφαιριστής του
καριέρας, ο μεγάλος Αντώνης Αντωνιάδης κατέκτησε πολλές κορυφές, αναγνωρίστηκε και
δοξάστηκε από το ποδοσφαιρικό κοινό της Ελλάδος και απόλαυσε μεγάλες συγκινήσεις.
Ειδικότερα κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδος το 1969, το 1970, το 1972 και το 1977,
επίσης δύο Κύπελλα Ελλάδος το 1969 και το 1977, ένα βαλκανικό Κύπελλο Συλλόγων το
1977, συμμετέχοντας ακόμα σε ένα τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 και εσένα
τελικό Διηπειρωτικού Κυπέλλου του 1971, καθώς επίσης και ένα παγκόσμιο κύπελλο
ποδοσφαίρου Ενόπλων το 1969.
Σχετικά με τη σύνολη πορεία
του Αντώνη Αντωνιάδη στα
ποδοσφαιρικά μας γήπεδα,
το καλοκαίρι του 1978 ο
«ψηλός» ως ελεύθερος
αποκτήθηκε απ τον αιώνιο
αντίπαλο του Παναθηναϊκού
τον Ολυμπιακού, όπου
αγωνίστηκε μια περίοδο και
σε 13 αγώνες σκόραρε 7
φορές. Το επόμενο έτος
μεταγράφτηκε στο Ατρόμητο
Αθηνών, για να κλείσει τελικά
το 1981 την καριέρα του
κρεμώντας τα ποδοσφαιρικά
του παπούτσια, στον μητρικό Παναθηναϊκό, που αδιαμφισβήτητα υπήρξε η μήτρα της
ποδοσφαιριστής του φυσιογνωμίας. Κύκνειο άσμα για τον αγαπημένο μας «ψηλό» στη
μακρά και επιτυχημένη καριέρα του, μετά από 22 χρόνια δημιουργικής παρουσίας, το
παιγνίδι του εναντίον της Δόξας Δράμας στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας την περίοδο 1980-1981,
όπου μάλιστα σημείωσε ένα εκπληκτικό γκολ ,αποζημιώνοντας δεόντως τους για χρόνια
φανατικούς του θαυμαστές του και φίλους.
Σε ότι αφορά τη συμμετοχή του και προσφορά στο εθνικό μας συγκρότημα ο Αντώνης
Αντωνιάδης αγωνίστηκε απο το 1970 έως το 1977 21 φορές με την Εθνική Ελλάδος και
πέτυχε 6 τέρματα. Πρωθύστερα είχε κατακτήσει το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου
Ενόπλων με την Εθνική Ενόπλων το 1969. Με την αποπεράτωση της ποδοσφαιρικής του
καριέρας ο Αντώνης Αντωνιάδης εξελέγη Πρόεδρος πανηγυρικά του Πανελλήνιου
Συνδέσμου Αμοιβομένων Ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ) μέσα απο τη θεσμική έπαλξη του
οποίου πέτυχε πολλές σημαντικές παρεμβάσεις για τα συνδικαλιστικά και ασφαλιστικά
θέματα των Ελλήνων ποδοσφαιριστών. Στο πηδάλιο του ΠΣΑΠ έμεινα για 28 χρόνια,
οπότε και αποχώρησε για αναλάβει η ψηλή διοικητική θέση στον Παναθηναϊκό. Ο
Αντώνης Αντωνιάδης ο απαράμιλλος «ψηλός», αυτός ο έξοχος κανονιέρης του
ποδοσφαίρου μας, πέρα από εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, είναι ένας ηθικά ευγενής και
γλυκύτατος άνθρωπος, διάστικτος από κοινωνική αξιοπρέπεια, καλοσύνη και κοινωνική
αλληλεγγύη. Με το υψηλό, ευγενές Μακεδονίτικο ήθος που πάντοτε τον διακρίνει, έχει
βοηθήσει πολλούς ποδοσφαιριστές και όχι μόνο, συνδυάζοντας αρμονικά το αθλητικό
ιδεώδες, τον πολιτισμό και την κοινωνική ευαισθησία προς τους αδυνάτους. Είναι
αδιαμφισβήτητα ένας από τους πιο αξιοπρεπείς και αγαπημένους μας αθλητές και για
αυτό κατέχει πάντοτε περίσεπτη ηθικά θέση, μες΄ την καρδιά μας. «Ψηλέ» σε αγαπούμε
πολύ !
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π., Αν. Γραμματέας
Πολιτισμού ΠΑΣΟΚ
http://www.panosavramopoulos.blogspot.gr
