Τεταμένο παραμένει το κλίμα στην Τουρκία, μετά τη σύλληψη, φυλάκιση και καθαίρεση του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου με απόφαση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τα όσα θα ακολουθήσουν είναι ακόμη εξαιρετικά θολά.
Όπως παρατηρεί το Politco, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εκμεταλλεύεται τις γεωπολιτικές εξελίξεις για να ξεμπερδέψει με τη δημοκρατική αντιπολίτευση.
Ο δημοσιογράφος και αναλυτής μεταξύ άλλων και για την τουρκική πολιτική και την Μέση Άνατολή, Τζέιμι Ντέτμερ, εξηγεί γιατί δεν είναι καθόλου τυχαία η περίοδος που επιλέγει ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν για να βγάλει από τον πολιτικό χάρτη την αντιπολίτευση, όπως αυτή εκφράζεται στο πρόσωπο του δημοφιλούς φυλακισμένου πλέον δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου.
Ο Ερντογάν έχει περάσει χρόνια διαβρώνοντας τη δημοκρατία, φιμώνοντας τη διαφωνία φιμώνοντας τις διαφωνίες και προχωρώντας σε εκκαθαρίσεις σε στρατό και δημόσια διοίκηση και τώρα βρήκε την ευκαιρία να τελειώσει μια και καλή με την κληρονομιά του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και να στραφεί στην πλήρη απολυταρχία.
Το Politico, προσθέτει πως ο Ερντογάν παίρνει και ώθηση από άλλους αυταρχικούς ηγέτες ανά την υφήλιο, οι οποίοι οσμίζονται την συντηρητική αλλαγή στα παγκόσμια τεκταινόμενα και επιλέγουν να παραβιάσουν κανόνες και συμβάσεις αντικαθιστώντας τα με νέους πιο συμφέροντες για τους ίδιους.
Η κράτησή του Ιμάμογλου ήρθε μόλις μία ημέρα αφότου οι αρχές ακύρωσαν το πτυχίο του μια κίνηση που αποσκοπεί στο να τον αποκλείσει από υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές, καθώς ο τουρκικός νόμος απαιτεί οι υποψήφιοι πρόεδροι να είναι απόφοιτοι πανεπιστημίου.
Ωστόσο ,ο Ιμάμογλου κέρδισε περισσότερες από 15 εκατ. ψήφους την Κυριακή στις εκλογές για την προεδρική υποψηφιότητα του CHP, μια διαδικασία που μετατράπηκε σε άτυπο δημοψήφισμα για να γίνει ο κύριος αντίπαλος του Ερντογάν στις επόμενες εκλογές.
Με μια πρώτη ανάγνωση όμως των εξελίξεων η αφαίρεση των πανεπιστημιακών τίτλων από τον Ιμάμογλου θα ήταν αρκετή για να τον αποκλείσει από την υποψηφιότητα και, ούτως ή άλλως, οι προεδρικές εκλογές δεν πρόκειται να διεξαχθούν πριν από το 2028, αν και έχει ακουστεί ότι θα μπορούσαν να διεξαχθούν νωρίτερα.
Γιατί, λοιπόν, να κινηθεί τώρα εναντίον του πολιτικού του αντιπάλου τώρα στέλνοντάς τον στην φυλακή και να ξεκινήσει τις συλλήψεις 106 άλλων, συμπεριλαμβανομένων στελεχών του CHP;
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Ερντογάν δεν ήθελε να περιμένει και να δώσει την ευκαιρία στην υποψηφιότητα του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης να αποκτήσει μεγαλύτερη δυναμική.
Αλλά η Γκονιούλ Τολ, συγγραφέας του βιβλίου «Ο πόλεμος του Ερντογάν: Ο αγώνας ενός ισχυρού άνδρα στο εσωτερικό και στη Συρία», υποψιάζεται ότι η εξήγηση βρίσκεται σε όσα συμβαίνουν πέρα από τα σύνορα της Τουρκίας.
Σύμφωνα με την ίδια ο Τούρκος πρόεδρος πιθανότατα αισθάνθηκε ενθαρρυμένος από την εξελισσόμενη γεωπολιτική στροφή προς την απολυταρχία και έτσι θεώρησε ότι αυτή ήταν μια ευνοϊκή στιγμή για να χτυπήσει.
«Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ με τις αντιδημοκρατικές ενέργειές του στην πατρίδα του έχει τροφοδοτήσει ένα παγκόσμιο κλίμα όπου οι απολυταρχικοί αλλού αισθάνονται εξουσιοδοτημένοι να συντρίψουν περαιτέρω τη διαφωνία», υποστήριξε. Ο Τραμπ, ο οποίος επαναλαμβάνει τακτικά να φυλακίζονται οι πολιτικοί του αντίπαλοι, δύσκολα θα κάνει διάλεξη στον Ερντογάν, δημόσια ή ιδιωτικά, για τη φυλάκιση του Ιμάμογλου.
Και σε πρόσφατη συνέντευξή του την περασμένη εβδομάδα, ο ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, περιέγραψε μια πρόσφατη τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ των δύο ηγετών ως «σπουδαία» και «μετασχηματιστική».
Ο Τραμπ έχει βάλει στο στόχαστρο τους πολιτικούς του αντιπάλους χωρίς διασταγμό. Επισκεπτόμενος το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα, αποκάλεσε τους αντιπάλους του «αποβράσματα», «άγριους» και «μαρξιστές», πριν προσθέσει ότι είναι «διαταραγμένοι».
Όλα αυτά συμβαδίζουν με τον όρκο της εκδίκησης που έδωσε στην πρώτη επίσημη προεκλογική του συγκέντρωση στο Τέξας. Έτσι, φυσικά, ο Ερντογάν δεν θα έτρεφε καμία ανησυχία όσον αφορά την αποδοκιμασία της Ουάσιγκτον.
Και, συνεχίζοντας το δημοσίευμα, από ό,τι φαίνεται, είναι έτοιμοι να δώσουν και ο ένας στον άλλον ένα χέρι βοήθειας. Καθώς οι τουρκικές αρχές απαγόρευσαν τις δημόσιες συγκεντρώσεις και περιόρισαν την πρόσβαση του κοινού στα social media ο στενός συνεργάτης του Τραμπ, ο Έλον Μασκ, ανέστειλε τους λογαριασμούς της τουρκικής αντιπολίτευσης στην πλατφόρμα του το Χ (πρώην Twitter).
Κλείνοντας, ο Ντέτμερ υποστηρίζει ότι η εποχή των φιλελεύθερων τεχνοκρατών, η οποία, φυσικά, είχε τα δικά της προβλήματα, δίνει τη θέση της σε μια νέα εποχή ισχυρών ανδρών, οι οποίοι με απόλυτο θράσος αποτινάσσουν κάθε περιορισμό.
Κατά καιρούς αυτοί οι ισχυροί άντρες φαίνεται να βρίσκονται σε μια σχεδόν φιλική αντιπαλότητα, ανταγωνιζόμενοι για το ποιος θα είναι ο πιο απροκάλυπτα αυταρχικός.
Και σε αυτόν τον φιλικό διαγωνισμό, ο Ερντογάν είναι ο ξεκάθαρος νικητής αυτής της εβδομάδας.
