Η Τώνια Μοροπούλου, η φωνή του Πολυτεχνείου, τότε φοιτήτρια και μέλος της Συντονιστικής, έγινε το ηχείο που ξεσήκωσε έναν ολόκληρο λαό, φέρνοντας στο προσκήνιο τον αγώνα για δημοκρατία.
Στη συνομιλία της με τον Δημήτρη Τζιβελέκη στον Αθήνα 984, ανήμερα τη επετείου των 51 χρόνων από την εξέγερση, κάνει έναν απολογισμό μνήμης και τιμής. Ανατρέχει σε εκείνες τις ιστορικές στιγμές του Νοέμβρη του 1973, όταν φοιτητές, εργάτες, μαθητές, μέσα στους μαύρους καιρούς της δικτατορίας, ένωσαν τις φωνές τους έξω από το κτήριο του Μετσοβίου και κατόρθωσαν να στρέψουν τον προβολέα στον αγώνα για την αντίσταση. Το σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» ζει μέχρι σήμερα. Μαζί και αυτό το «Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο» που έλεγε η ίδια φοιτήτρια τότε στο τμήμα Χημικών Μηχανικών και σήμερα Ομότιμη Καθηγήτρια του ΕΜΠ. Παράλληλα, αποτιμά τα μηνύματα, θέτει τους στόχους, αλλά και τα προτάγματα για την επόμενη ημέρα.
Η ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ
«Το Πολυτεχνείο απονομιμοποίησε το καθεστώς τη δικτατορίας και τα προσχήματα που είχε οικοδομήσει με την ψευδο-φιλευεθεροποίηση Μαρκεζίνη και επέκεινα. Επιτάχυνε την αποκάλυψη του αδήριτα σκληρού προσώπου του φασισμού και της βίας στη νεολαία της χώρας. Μέσα από αυτή την απογύμνωση του καθεστώτος από τα εξωτερικά του ερείσματα και υπό το βάρος της τραγωδία της Κύπρου, γκρεμίστηκε η χούντα ».
ΑΝΟΙΧΤΗΚΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ – ΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΕΙΤΕ ΟΧΙ
«Το φρόνημα ελευθερίας που εκφράστηκε από τους νέους κόντρα στη φασιστική βία άνοιξε το δρόμο της Μεταπολίτευσης. Αυτή είναι η αλήθεια. Από εκεί πέρα, χαρακτήρισε την πολιτική της μεταπολίτευσης. Το σύνθημα Ψωμί – Παιδεία- Ελευθερία εξέφραζε με όλες τις διαφορετικές εκφάνσεις κάθε ιστορικής περιόδου και εξακολουθεί να εκφράζει την δημοκρατική ενότητα του λαού».
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ, Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΣΕ ΕΛΛΕΙΨΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
«Εφόσον αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία θα προσέβλεπε κανείς τα πολιτικά κόμματα, ως δημοκρατικοί θεσμοί, να λειτουργούν με την ευθύνη της σύνθεσης απέναντι στην ελληνική κοινωνία. Και εδώ, μιλώντας μέσα από τη συχνότητα του Αθήνα 984, δεν μπορώ να μην ανατρέξω στην περίοδο 1986 – 1990, όταν ήμουν εκλεγμένη στο δημοτικό συμβούλιο με την παράταξη του Δημήτρη Μπέη επί δημαρχίας Μιλτιάδη Έβερτ και παίρναμε τις αποφάσεις ομόφωνα. Μία από αυτές ήταν να αναπλαστεί το Γκάζι όπως είναι σήμερα και να δημιουργηθεί ο Αθήνα 984».
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ
«Δίναμε το παρόν από όλες τις αντιδικτατορικές οργανώσεις και τις δυνάμεις της Αριστεράς. Είμασταν όλοι μαζί από τη Δεξιά, το Κέντρο μέχρι την Αριστερά. Τότε βέβαια δεν λειτουργούσαν τα κόμματα…Το Πολυτεχνείο δεν ανήκει σε κανένα κόμμα, σε καμία παράταξη».
