Τα δικα μας πρόσωπα δεν φεύγουν ποτέ δάσκαλε …

Η καρδιά αδειάζει, κάθε φορά που «φεύγει» ένας δικός μας άνθρωπος. Ο Τάσος Μπιρσίμ ήταν πάντα πολλά. Μεγάλος. Πάνω από όλα, άνθρωπος. Από εκείνους που μοιράζονταν απλόχερα τη δωρεά του φωτός, με την οποία τον είχε προικίσει το πεπρωμένο του. Το κενό που αφήνει σε όσους είχαμε το σπάνιο προνόμιο να μας αγκαλιάζει ως φίλους […]

Πηγή