Την υποχρέωση όλων μας, πολιτικής ηγεσίας αλλά και πολιτών, να θωρακίσουμε και να ενισχύσουμε περαιτέρω τους θεσμούς, την εθνική μας ενότητα και την κοινή προσπάθεια για ομαλότητα και σταθερότητα, υπογράμμισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας, με αφορμή τη σημερινή «μαύρη επέτειο» συμπλήρωσης 58 χρόνων από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου.
Ειδικότερα, στη δήλωσή του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε:
«Πριν από 58 χρόνια, το βράδυ της 21ης Απριλίου 1967, το Σύνταγμα της χώρας και οι ελευθερίες του ελληνικού λαού καταργήθηκαν πραξικοπηματικά με την επιβολή στρατιωτικής δικτατορίας που διήρκεσε μια 7ετία. Κατά τη διάρκεια αυτής της ζοφερής περιόδου η χώρα και η κοινωνία οπισθοδρόμησαν. Η χώρα αποκόπηκε από το διεθνές και δη το ευρωπαϊκό περιβάλλον, η ελευθερία της έκφρασης κατεπνίγη και ακόμη χιλιάδες πολίτες βασανίστηκαν και σύρθηκαν σε φυλακές και εξορίες. Η κατάληξη αυτής της ριζικής εκτροπής από την δημοκρατική πορεία είναι γνωστή. Την προέβλεψε άλλωστε ο Γιώργος Σεφέρης, δύο μόλις χρόνια μετά την επιβολή της δικτατορίας. Ας τον θυμηθούμε: “όλοι πια το διδάχθηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει αναπότρεπτη στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μάς βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα, όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό (…) Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι εθνική επιταγή…”.
Έπρεπε να περάσουν πέντε ακόμη χρόνια, ώσπου να “σταματήσει αυτή η ανωμαλία”. Να προηγηθούν οι φοιτητικές εξεγέρσεις της Νομικής και του Πολυτεχνείου, να εκδηλωθεί το πραξικόπημα Ιωαννίδη και να συντελεστεί το άλμα στο γκρεμό, το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου στην Κύπρο κατ’ εντολή της χούντας Ιωαννίδη με σκοπό την ανατροπή του εκλεγμένου Προέδρου Μακαρίου. Το βαρύτατο τίμημα της εκτροπής εκείνης το βλέπουμε έως σήμερα στην Κύπρο όπου, παρά τα αντίθετα ψηφίσματα του ΟΗΕ, παραμένει υπό παράνομη στρατιωτική κατοχή της Τουρκίας σχεδόν το 40% της έκτασης της. Ήταν το σκληρό τίμημα που πλήρωσε ο ελληνισμός πριν καταρρεύσει η δικτατορία υπό το βάρος των ανομημάτων της.
Πενήντα οκτώ χρόνια μετά, η πατρίδα μας διάγει την μακρύτερη περίοδο δημοκρατικής διακυβέρνησης. Μια περίοδο, κατά την οποία ακόμη και οι ακραίες πολιτικές συγκρούσεις δεν έχουν σταθεί ικανές να υπονομεύσουν τα ισχυρά, πλέον, θεμέλια της Ελληνικής Δημοκρατίας. Θεμέλια, που στηρίζονται στη λαϊκή κυριαρχία η οποία εκφράζεται μέσα από τις εκλογές και τις δημοκρατικές διαδικασίες που επιβάλλει το Σύνταγμα, το Κράτος Δικαίου, και η αταλάντευτη σύνδεση της χώρας με την Ευρώπη.
Και αν πρέπει κάτι να διδαχθούμε από τη σημερινή “μαύρη επέτειο” είναι η υποχρέωση όλων μας, πολιτικής ηγεσίας αλλά και πολιτών, να θωρακίσουμε και να ενισχύσουμε περαιτέρω τους θεσμούς, την εθνική μας ενότητα και την κοινή προσπάθεια για ομαλότητα και σταθερότητα».
Κυρ. Μητσοτάκη: Επίκαιρη όσο ποτέ η ανάγκη της πολιτικής σταθερότητας και της δημοκρατικής ομαλότητα
«Πενήντα οκτώ χρόνια από το χουντικό πραξικόπημα, η ιστορική μνήμη μετατρέπεται σε ώριμη δύναμη. Με αφορμή τη θλιβερή επέτειο, η Ελλάδα τιμά τους αγωνιστές της αντίστασης. Απαντά στις προκλήσεις τού σήμερα, εδραιώνοντας τη Δημοκρατία και τον Κοινοβουλευτισμό. Και υπερβαίνει τις αδυναμίες της Μεταπολίτευσης, μένοντας μακριά από την εύκολη δημαγωγία και τον επικίνδυνο διχασμό», αναφέρει σε ανάρτησή του στο διαδίκτυο ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ο πρωθυπουργός προσθέτει: «Σε καιρούς παγκόσμιας γεωπολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας γίνεται επίκαιρη όσο ποτέ η ανάγκη της πολιτικής σταθερότητας και της δημοκρατικής ομαλότητας. Μία προϋπόθεση, προκειμένου η πατρίδα μας να παραμένει ισχυρή. Η οικονομία της δυναμική. Και η κοινωνία της ενωμένη, να διεκδικεί μία καλύτερη ζωή. Σε μία διαρκή προσπάθεια η κάθε συλλογική επιτυχία να μεταφράζεται και σε ατομική ευημερία. Τα διδάγματα του παρελθόντος μάς οδηγούν και φέτος στα βήματα του μέλλοντος».
ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ : Ο τεχνοφασισμός και η διεύρυνση των ανισοτήτων δημιουργούν συνθήκες μεταδημοκρατίας
Μια ομάδα επίορκων συνταγματαρχών και οι υποστηρικτές τους εντός και εκτός συνόρων, κατέλυσαν την Ελληνική Δημοκρατία την 21η Απριλίου 1967.
Η μαύρη αυτή μέρα δεν ήταν ένα απομονωμένο γεγονός αλλά αποτέλεσμα δεκαετιών μισαλλοδοξίας, διώξεων, αυταρχισμού και βίας μετά την καχεκτική δημοκρατία που κληροδότησε ο εμφύλιος πόλεμος.
Η επταετία σκοταδισμού και καταπίεσης που ακολούθησε, κορυφώθηκε με την προδοσία της Κύπρου από τους χουντικούς και τους υποστηρικτές τους, γεγονός που σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία της χώρας μας.
Θυμόμαστε πάντα και τιμούμε τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν ενάντια στην χούντα. Δεν ξεχνάμε τους πολιτικούς κρατούμενους και όσες όσους υπέφεραν στα κολαστήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ, στις φυλακές και στα ξερονήσια.
Σήμερα αγωνιζόμαστε για τις δημοκρατικές αξίες και τα δικαιώματα, καθώς δεν είναι αυτονόητα δεδομένα, αλλά κατακτήσεις που απαιτούν συνεχή αγώνα και εγρήγορση, ειδικά τώρα που η Ακροδεξιά και ο φασισμός σηκώνουν κεφάλι.
Η καταπάτηση του κράτους δικαίου, ο τεχνοφασισμός και η διεύρυνση των ανισοτήτων δημιουργούν συνθήκες μεταδημοκρατίας. Την απάντηση θα δώσει ξανά η Αριστερά και ο δημοκρατικός κόσμος.
Η θλιβερή επέτειος της 21η Απριλίου αποτελεί πάντα υπόμνηση του καθήκοντος θωράκισης και υπεράσπισης της Δημοκρατίας.
Το ΚΚΕ για τη “μαύρη” επέτειο από την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967
Πριν από 58 χρόνια, τα ξημερώματα της 21ης Απρίλη του 1967, δυνάμεις του αστικού στρατού κατέλαβαν στρατηγικά σημεία στην πρωτεύουσα, χωρίς να συναντήσουν αξιόλογη αντίσταση. Ταυτόχρονα, αξιοποιώντας τα υφιστάμενα σχέδια αντιμετώπισης του «κομμουνιστικού κινδύνου» συνέλαβαν πολλούς πρωτοπόρους των εργατικών-λαϊκών αγώνων, κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές, προκειμένου να αποτραπεί κάθε λαϊκή αντίδραση στον εν εξελίξει πραξικόπημα. Λίγο αργότερα, οι περισσότεροι ξύπνησαν κάτω από τους ήχους των ερπυστριών, των στρατιωτικών εμβατηρίων και των διαγγελμάτων της δικτατορίας.
Χρέος σε όσους αγωνίστηκαν ενάντια στη δικτατορία και συνάμα απάντηση στη σημερινή αντιλαϊκή πραγματικότητα, είναι η οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης, των βιοπαλαιστών αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων, οι ολοένα και πιο μαζικοί και αποφασιστικοί απεργιακοί και εργατικοί-λαϊκοί αγώνες, οι φοιτητικές και μαθητικές κινητοποιήσεις, η πολύμορφη δραστηριότητα των γυναικείων οργανώσεων, η αποφασιστική αλλαγή συσχετισμού στο εργατικό-λαϊκό κίνημα.
Η συσπείρωση με το ΚΚΕ αποτελεί εγγύηση της αναγκαίας εργατικής-λαϊκής αντεπίθεσης απέναντι σε κάθε εκδοχή αντιλαϊκής κυβέρνησης. Κάθε βήμα ισχυροποίησης του Κόμματος συνιστά βήμα ισχυροποίησης της εργατικής-λαϊκής δράσης, της μόνης ικανής να ανακόψει τους σχεδιασμούς της τάξης των καπιταλιστών, του κράτους και των διεθνών συμμάχων της, για να υπάρξει απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματικά ελπιδοφόρα, νέα οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.
ΑθήνΑ 984
