«Θα πρότεινα να ονομαστεί κανονισμός της κερκόπορτας ο κανονισμός SAFE» δήλωσε ο ΥΕΘΑ Ν. Δένδιας σχολιάζοντας την απόφαση της Ε.Ε. , σε επίπεδο μονίμων αντιπροσώπων, να εγκρίνει τον Κανονισμό SAFE, που αφορά εξοπλιστικά Προγράμματα, που προορίζονται για την ευρωπαϊκή άμυνα, χωρίς ρήτρα ομοφωνίας για τη συμμετοχή τρίτων χωρών.
Είναι μία απόφαση που ανοίγει τον δρόμο στην ένταξη της Τουρκίας στις δομές της ευρωπαϊκής άμυνας, παρά την απειλή casus belli που παραμένει ενεργή, την άρνηση αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και την διαρκή αναθεωρητική στάση της Τουρκίας στο Αιγαίο κα την Ανατολική Μεσόγειο.
Ο λόγος του Υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια για τον κανονισμό SAFE αποτελεί ηχηρή προειδοποίηση προς τις Βρυξέλλες και τα κράτη-μέλη της ΕΕ για την πιθανή εργαλειοποίηση ευρωπαϊκών θεσμών εις βάρος της Ελλάδας και της κυριαρχίας της.
Ο παραλληλισμός με την «Κερκόπορτα», το ιστορικό σημείο εισόδου των Οθωμανών στην Κωνσταντινούπολη το 1453, ως γνωστόν, η 29η Μαΐου 1453 σηματοδοτεί την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τον οθωμανικό στρατό υπό την ηγεσία του Σουλτάνου Μωάμεθ Β΄ και έχει καταγραφεί στη συλλογική μνήμη του Ελληνισμού ως αποφράς ημέρα. Αυτή λοιπόν η αναφορά στην ιστορικά φορτισμένη λέξη κερκόπορτα, από τον ΥΕΘΑ δεν είναι απλώς ένα επικοινωνιακό τέχνασμα. Είναι ένας πολιτικός αφορισμός: ο SAFE, εάν εφαρμοστεί χωρίς ομοφωνία, ανοίγει την πόρτα όχι απλώς σε γεωπολιτικές παρεκκλίσεις, αλλά σε κανονιστική διάβρωση του ευρωπαϊκού πλαισίου ασφάλειας από αναθεωρητικές πολιτικές και αυτό είναι το νόημα της δήλωσης του Υπουργού Εθνικής Άμυνας.
Επίσης ο ΥΕΘΑ Νίκου Δένδια επισημαίνει: «Για να υπάρξει η Ευρώπη οφείλει να εδράζεται σε κοινές αρχές και κοινή αντίληψη απειλής για το πρότυπο της ζωής αλλιώς αυτοϋπονομεύεται. Και τι νόημα έχει ο εσωτερικός ευρωπαϊκός διάλογος σήμερα για τους κινδύνους που η μουσουλμανική αδελφότητα δημιουργεί στην Ευρώπη όταν η ίδια Ευρώπη επιδοτεί όσους με το αξιακό πλαίσιο της μουσουλμανικής αδελφότητας και απειλούν και κατέχουν ευρωπαϊκό χώρο.»
Και προσθέτει ο ΥΕΘΑ: «Θα πρότεινα να ονομαστεί κανονισμός της κερκόπορτας ο κανονισμός SAFE, εφόσον επιχειρηθεί από ορισμένους εταίρους να εφαρμοστεί με τεχνάσματα ώστε να μην απαιτείται ομοφωνία των μελών της ΕΕ για τη συμφωνία με τρίτες χώρες.
Και μάλιστα αν αυτό συμβεί χωρίς να ακυρώσει η τουρκική βουλή το casus belli εναντίον της Ελλάδας παρά την τοποθέτηση του Έλληνα πρωθυπουργού και κατά παράβαση των νομικά ορθών αιτιάσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».
Επισημαίνουμε ότι, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε θέσει ως ελάχιστη προϋπόθεση την άρση του casus belli. Ο Υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας, προειδοποίησε ότι η άμυνα της Ευρώπης δεν μπορεί να χτιστεί με τον εχθρό εντός των τειχών.
Παρόλα αυτά όμως, η ελληνική κυβέρνηση δεν άσκησε βέτο, ούτε πέτυχε την ενσωμάτωση ρήτρας αποκλεισμού της Τουρκίας.
Η Τουρκία, είναι πλέον πιθανόν, να απολαμβάνει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για εξοπλιστικά προγράμματα, με την πολιτική κάλυψη των Βρυξελλών, του Βερολίνου, της Μαδρίτης και της Ρώμης. Εάν αυτή η εξέλιξη δεν ανατραπεί ή δεν υπάρξουν εγγυήσεις που περιορίζουν την αναθεωρητική και επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, τότε είναι πολύ πιθανόν, η συμμετοχή της Τουρκίας στις δομές άμυνας της Ε.Ε. να εξελιχθεί σε στρατηγική ήττα της Ελλάδας.
Το ενδεχόμενο προσφυγής της Αθήνας στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραμένει αόριστο και πολιτικά δύσκολο, όσο η Τουρκία εμφανίζεται ως «αναγκαίος εταίρος» για την άμυνα της Ευρώπης.
Και εδώ ακριβώς τίθεται το κρίσιμο ερώτημα: Πώς μπορεί να νοηθεί «ευρωπαϊκή άμυνα», όταν στους θεσμούς της εντάσσεται μια δύναμη που αμφισβητεί ευθέως την κυριαρχία κρατών-μελών; Ποια στρατηγική ασφάλεια μπορεί να εδραιωθεί με τη συμμετοχή μιας χώρας που διατηρεί αναθεωρητικό λόγο και επιθετική στάση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο;
Η απουσία νομικά δεσμευτικών ασφαλιστικών δικλίδων στον Κανονισμό SAFE (που εγκρίθηκε ομόφωνα) επιτρέπει την προώθηση της τουρκικής ενσωμάτωσης στην ευρωάμυνα. Πρόκειται για ασφαλή ένδειξη, ότι, όταν στα «εσωτερικά» της Ε.Ε. συγκρούονται, η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη με τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ισχυρών, τότε , η αλληλεγγύη υποχωρεί και συνάμα όμως, θα έχουμε την απίσχναση, την αποδυνάμωση του Ιδρυτικού πυρήνα της Ε.Ε. και της κυρίαρχης ΙΔΕΑΣ, για μια συνεκτική και ισχυρή Ε.Ε. με αρχές και αξίες.
Και με την αρχή της ισοσθενούς δημοκρατικής έκφρασης, ως θεμελιώδης αξία της Ένωσης, να διαχέεται οριζόντια στο σύνολο των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε.
Χρήστος Καπούτσης
