«Δεν κλείσαμε τις διαπραγματεύσεις, γιατί δεν θέλαμε με κανένα τρόπο να δώσουμε εθνότητα και γλώσσα στους Μακεδόνες»!
Εκπληκτική δήλωση της πρώην υπουργού Ντόρας Μπακογιάννη από το βήμα της Βουλής, που ενώ πολλοί το προσπαθούν… η αναφορά της σε «Μακεδόνες», δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
Όλοι εμείς εδώ στην Ελλάδα, είτε πιστεύουμε στην Συμφωνία των Πρεσπών, που ψήφισε η Βουλή, είτε όχι, νιώθουμε κάπως άβολα, λίγο-πολύ περίεργα, όταν ακούμε τους βόρειους γείτονές μας να αυτοαποκαλούνται «Μακεδόνες». Γιατί κακά τα ψέματα, τους περισσότερους από μας τους ενοχλεί το όνομα και πολύ λιγότερο όλα τα άλλα τα οποία… και αν γνωρίζουμε.
Και λέμε εδώ και γράφουμε κάνοντας θέματα, εξορκίζοντας αυτήν την… επιθυμία των γειτόνων μας.
Τι να πούμε όμως για την αναφορά σε «Μακεδόνες», από ένα πρωτοκλασάτο στέλεχος ενός μεγάλου κόμματος, το οποίο πολέμησε σκληρά μια τέτοια ονομασία… τις τελευταίες μέρες;
Της ξέφυγε; Γιατί; Δεν έχει την εμπειρία να μην της ξεφεύγει, ό,τι πονάει και εκθέτει πολιτικούς και πολιτικές, ύστερα από μία τόσο μεγάλη πολιτική διαδρομή;
Θα μου άρεσε να πιστεύει η κυρία Μπακογιάννη, ότι η ελευθερία, είναι το δικαίωμα να λες στους ανθρώπους αυτό που δεν θέλουν ν’ ακούσουν!
Ας δεχθούμε όμως ότι η λέξη αυτή, της ξέφυγε εν τη ρύμη του λόγου. Γιατί όμως; Μήπως γιατί «μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό θα ήταν αποδεκτή; Είναι η θέση της ΝΔ», όπως έχει δηλώσει αρκετές φορές στο παρελθόν και ήταν στο μυαλό της;
Μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, είναι και αυτή της “Βόρειας Μακεδονίας”! Ή μήπως η πολιτική της αντιπολίτευσης, δεν της επιτρέπει τώρα να είναι;
