Πανος Αβραμοπουλος – Ο ανυπέρβλητος γκολτζής των γηπέδων μας Γιώργος Σιδέρης !

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Υπήρξε αξεπέραστος εκτελεστής των γηπέδων μας και με τα φοβερά γκόλ που έβαζε
προξενώντας φόβο και τρόμο στους Έλληνες τερματοφύλακες, αναδείχτηκε δικαίως
από τους αθλητικογράφους μας, ως ένας από τους μεγαλύτερους κανονιέρηδες του
ελληνικού ποδοσφαίρου.  Τα ποδοσφαιρικά κατορθώματα του Γιώργου Σιδέρη
υπήρξαν θρυλικά και μοναδικά και το ψευδώνυμο του «Φόντακας» προξενούσε
ηθική μέθη τόσο στους οπαδούς του Ολυμπιακού όσο και ευρύτερα στους Έλληνες
φιλάθλους, που τον περιέβαλλαν απλόχερα με την αγάπη τους και την ηθική
ζεστασιά τους. Ο Γιώργος Σιδέρης, το φοβερό φτωχόπαιδο από του Ρέντη,  που
κατόρθωσε με τις έξοχές ποδοσφαιρικές του αρετές, την επίμοχθη προσπάθεια του
και τη φυσική ρώμη του, να καταστεί ένας από τους πιο σπουδαίος έλληνες
ποδοσφαιριστές. Αλλά και με το ακένωτο ηθικό του κουράγιο του και τις κανονιές
του, να αναγορευτεί σε δεύτερο σκόρερ της Ευρώπης το 1969 με 35 γκολ και να
λάβει το αργυρό παπούτσι, χάνοντας τελικά το χρυσό παπούτσι με διαφορά ενός
γκολ από τον Πέταρ Ζέκοφ της ΤΣΣΚΑ Σόφιας, ο οποίος είχε πετύχει 36 τέρματα !

Να αποτελέσει επίσης τον πρώτο Έλληνα ποδοσφαιριστή που πραγματοποίησε
μεταγραφή στο εξωτερικό και ειδικότερα στην Αντβέρπ του Βελγίου, να καταστεί
ακόμα πρώτος σκόρερ του Κυπέλλου Ελλάδος με 73 γκόλ,  4ος σκόρερ στην ιστορία
του ελληνικού πρωταθλήματος της Α΄ Εθνικής με 224 γκόλ, κάτω από τους Θωμά
Μαύρο, Χριστόφ Βαζέχα και Μίμη Παπαϊωάννου,  πρώτος σκόρερ στην ιστορία του
Ολυμπιακού με 224 γκόλ,  επίσης τρεις φορές πρώτος σκόρερ του ελληνικού
πρωταθλήματος το 1965, το 1967, και το 1969 και τέλος 2 φορές δεύτερος σκόρερ
στο ελληνικό πρωτάθλημα το 1962 και το 1964.

Ο ανεπανάληπτος Γιώργος Σιδέρης, ο λατρεμένος «Φόντακας» των ελλήνων
φιλάθλων, παρότι είχε για δύο χρόνια ξεκινήσει προπονήσεις με τον αιώνιο
αντίπαλο του Ολυμπιακού Παναθηναϊκό, τελικά απεκτήθη απο τον Ολυμπιακό, που
αποτέλεσε και το ορμητήριο της μακράς επιτυχημένης και λαμπρής ποδοσφαιρικής
του σταδιοδρομίας. Στον Ολυμπιακό ο Σιδέρης κατέκτησε 2 πρωταθλήματα το 1966
και το 1967, την εποχή που στην τεχνική ηγεσία των Ερυθρολεύκων ήταν ο
σπουδαίος προπονητής Μάρτον Μπούκοβι, 5 Κύπελλα Ελλάδος το 1960, το 1961,
το 1963, το 1965 και το 1968 αλλά και το Βαλκανικό Κύπελλο το 1963.
Στη μακρά, εύκρατη και πολυεδρική σταδιοδρομία του ο Γιώργος Σιδέρης πέτυχε
κατορθώματα ποδοσφαιρικά, που δικαίως τον συγκαταλέγουν στους καλύτερους
έλληνες ποδοσφαιριστές του 20-ου αιώνα και τον αναγορεύουν στη σφαίρα των
ποδοσφαιρικών μας θρύλων, μαζί με το Μίμη Δομάζο, τον Κώστα Νεστορίδη, το
Θωμά Μαύρο, το Γιώργο Δεληκάρη, τον Γιώργο Κούδα, το Βασίλη Χατζηπαναγή, τον
Αντώνη Αντωνιάδη, τον Τάκη Οικονομόπουλο, και πολλούς άλλους.

 Μάλιστα το
1969 σε δημοψήφισμα που έλαβε χώρα για το καλύτερο παίκτη της Ευρώπης ο
Γιώργος Σιδέρης είχε καταταγεί 14ος, με την πρωτιά να την καταλαμβάνει ο
περίφημος ιταλός Τζιάνι Ριβέρα της Μίλαν και σε ψηφοφορία μεταξύ των ελλήνων
φιλάθλων που διεξήχθη το 2010 για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού Σκαϊ, ο
Σιδέρης συγκαταλέχθη στην καλύτερη εντεκάδα της δεκαετίας του ΄60, κάτι που

αδιαμφισβήτητα διερμηνεύει τα καθολικά αισθήματα όλων των ελλήνων φιλάθλων.
Ενδεικτικά ήταν και τα λόγια του κορυφαίου επίσης επιθετικού μας Κώστα
Νεστορίδη, του περίφημου «Νέστορα» της ΑΕΚ, που σε μια έκφραση μάλιστα
ηθικής γενναιοδωρίας, είχε πει «Ο Σιδέρης ήταν ο καλύτερος όλων μας», αλλά και
οι κριτικές αποτιμήσεις επίσης του εξαιρετικού παίκτη του Παναθηναϊκού και
γιατρού συνάμα, Φραγκίσκου Σούρπη, που αποτελούσε τη σκιά του στα ντέρμπι
των αιωνίων αντιπάλων, ο οποίος είχε πει ανενδοίαστα ότι «Ο Σιδέρης υπήρξε κάτι
έξοχο κάτι μοναδικό και στην κυριολεξία ήταν ο φόβος και τρόμος των αμυντικών
και των τερματοφυλάκων στο ελληνικό πρωτάθλημα» !

Ο κορυφαίας μας επιθετικός που τα κατορθώματα του έγιναν τραγούδι και σλόγκαν
στους έλληνες φιλάθλους τις μεταπολεμικές μας δεκαετίες, είδε το φως της ζωής
στις 5 Απριλίου του 1938 στον Άγιο Ιωάννη του Ρέντη και η καταγωγή του ήταν απο
την πανέμορφη και ιστορική Νάξο και ειδικότερα ο πατέρας του την Κόρωνο και
μητέρα του από τον Δαμαριώνα.   Μετά τις βασικές γυμνασιακές σπουδές ο Γιώργος
Σιδέρης εκδήλωσε ευθύς τις σπουδαίες ποδοσφαιρικές του αρετές που προμήνυαν
εξάλλου και την καταλυτική του επέλαση στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Πραγματοποίησε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα το 1953 στον Απόλλωνα
Ρέντη.  Και κατά το διάστημα 1953-1958 σφυρηλάτησε την ποδοσφαιρική του
φυσιογνωμία μέσα από τον Ατρόμητο Πειραιώς.  Το 1959 μεταπηδά στον
Ολυμπιακό την κραταιά ομάδα του λιμανιού, όπου και για 11 χρόνια πραγματοποιεί
μία εκτυφλωτική πορεία, που τον αναγορεύει στους κορυφαίους Έλληνες
ποδοσφαιριστές και σε έναν απο τους καλύτερους σκόρερ του ποδοσφαίρου μας.

Την περίοδο 1970-1971 ο Γιώργος Σιδέρης σε προχωρημένη ηλικία κάνει το μεγάλο
άλμα και μεταγράφεται στη Ρουαγιάλ Αντβέρπ του Βελγίου, που συνιστά και την
πρώτη μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή σε ευρωπαϊκός σύλλογο.  Με την
Αντβέρπ του Βελγίου ο Σιδέρης θα αγωνιστεί σε 25 αγώνες και θα πετύχει 7 γκολ.
Το 1972 όμως ο αγαπημένος «Φόντακας» των Πειραιωτών επανακάμπτει στη
μητέρα ομάδα του Ολυμπιακού, όπου και ουσιαστικά από κει θα κρεμάσει τα
ποδοσφαιρικά του παπούτσια.  Ειδικότερα επανέκαμψε στον Ολυμπιακό τον
Ιανουάριο του 1972 και με τους ερυθρόλευκους ξαναγωνίστηκε με την Άντμιραλ
στο Καραϊσκάκη.  Το εν λόγω παιχνίδι έλαβε χώρα υπο καθεστώς βροχής, που
ωστόσο όμως το είχαν τιμήσει με την παρουσία τους 15.000 φίλαθλοι.   Τελευταίες
ποδοσφαιρικές κανονιές  για τον Γιώργου Σιδέρη, το παιχνίδι του Ολυμπιακού με
την Παναχαϊκή το 1972 στο στάδιο Καραϊσκάκη, υπό την καταιγιστική παρουσία
42.000 ελλήνων φιλάθλων.
Στο ιστορικό αυτό παιχνίδι  ο αγαπημένος «Φόντακας» των φιλάθλων του
Ολυμπιακού επανεμφανιζόμενος μετά από ένα χρόνο απουσίας με την Αντβέρπ,
είχε σκοράρει δύο φορές. Η Παναχαϊκή είχε προηγηθεί στο πρώτο λεπτό με τον
αξεπέραστο γίγαντα Κώστα Δαβουρλή  και ο Αργυρούδης είχε ισοφαρίσει στο 7ο
λεπτό για λογαριασμό του Ολυμπιακού.  Στο 34’ και 80’ όμως ο μπομπέρ του
Ολυμπιακού σκόραρε δυο φορές και έδωσε τη νίκη στον Ολυμπιακό με 3-2,
δοθέντος ότι στο 88΄ ο Ιωακειμίδης για λογαριασμό της Παναχαϊκής είχε κάνει το 3-
2.  Μάλιστα στο ιστορικό αυτό παιχνίδι ο αλησμόνητος πρόεδρος του Ολυμπιακού
Νίκος Γουλανδρής, μαζί με άρα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΣΦΠ είχαν
αποχωρήσει στο 27ο λεπτό απο το γήπεδο, εκφράζοντας την οργή και τη

διαμαρτυρία τους, για δυο πέναλτι που δεν είχαν δοθεί εις βάρος του Ολυμπιακού.
Το κύκνειο άσμα για τον Γιώργο Σιδέρη ήταν στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό 0-0
στις 20-2-1972 στο στάδιο Καραϊσκάκη.   Σημειώνοντας ακόμα στην πολύπλαγκτη
ποδοσφαιρική πορεία του Γιώργου Σιδέρη και τη διασταύρωσή του με την θρυλική
Σάντος του Πελέ το 1961,  αλλά και τη σπουδαία συμβολή του στη μοναδική νίκη
του Ολυμπιακού επί της Μπαρτσελόνα μία χρονιά μετά  το 1962, έστω και σε φιλική
αναμέτρηση. Μνημονεύουμε ακόμα πως το  1962 ο μεγάλος μπομπέρ – τον
αποκαλούσαν και «μπομπέρ» συμμετρικά προς τον γιγάντιο ποδοσφαιριστή της
Μπάγερν Μονάχου και της Εθνικής Γερμανίας Γκέρντ Μύλερ, ένεκα του ιδίου
φυσικού σωματότυπου που είχαν – του ελληνικού του ελληνικού ποδοσφαίρου είχε
φορέσει τη φανέλα της ιταλικής Λανερόσι σε φιλικά παιχνίδια μετά από πρόσκληση
της ιταλικής ομάδος, ενώ την ίδια χρονιά είχαν εκδηλώσει έντονο ενδιαφέρον για
την απόκτησή του, η Ίντερ, η Φιορεντίνα και η Ατλέτικο Μαδρίτης.
Στη σύνολη πορεία του με τον Ολυμπιακό Πειραιώς κατά την περίοδο 1950-1970
και 1972 ο Γιώργος Σιδέρης είχε 285 συμμετοχές και σημείωσε 224 γκόλ, σε αγώνες
της πρώτης εθνικής κατηγορίας, επίδοση που τον αναδεικνύει πρώτο σκόρερ όλων
των εποχών για τους ερυθρόλευκους, αλλά και τέταρτο όπως προαναφέραμε
συνολικά στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος.   Σε ότι αφορά  την παρου-
σία του Γιώργου Σιδέρη στο εθνικό μας συγκρότημα,  την πρωτόλεια εμφάνισή του
με την εθνική, πραγματοποίηση στις 3 Δεκεμβρίου του 1958 στον εντός έδρα αγώνα
της Ελλάδος εναντίον της Γαλλίας που έληξε 1-1, για τα προκριματικά του Κυπέλλου
Εθνών του 1960.  Αγωνίστηκε με την εθνική Ελλάδος αδιάλειπτα από το 1958 έως το
1970 και σημείωσε 14 γκόλ σε 28 αγώνες,  που τον καθιστούν εξάλλου 9-ο στη
σχετική λίστα με τους σκόρερς όλων των εποχών της Εθνικής Ελλάδος.  Αξεπέραστη
δεινότητα στο σκορ,  μοναδικό επιθετικό ένστικτο, ευφυής τοποθέτηση στη φάση,
παροιμιώδης σωματική δύναμη,  δυνατή κεφαλιά και ευθύβολο σουτ,  επικουρού-
μενα από μια αξιόλογη τεχνική κατάρτιση,  ήταν τα στοιχεία με τα οποία ο λατρεμέ-
νος «Φόντακας» του Ολυμπιακού Γιώργος Σιδέρης, έγραψε τη δική του χρυσή
σελίδα ιστορίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο.  Οι έλληνες φίλαθλοι τον θυμούνται
πάντοτε με αγάπη και το περιβάλλον με την λατρεία και ηθική αφοσίωση τους !

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π., Αν. Γραμματέας
Πολιτισμού ΠΑΣΟΚ
www.panosavramopoulos.blogspot.gr